เธอคือ คุณหนูปณาลี ตั้งเจริญ ที่บังเอิญได้รับมรดกเป็นสวนยางหลายพันไร่ งานถนัดของเธอคือการช็อปปิ้ง เป็นกูรูในด้านแฟชั่น ผู้ทันทุกคอลเล็กชันของซีซั่นล่าสุด ไม่ว่าจะเป็นแอร์เมส พราด้า ชาแนล
แต่! เธอกลับถูกส่งไปเป็นคนงานในสวนยางไกลปืนเที่ยง
ใช่ค่ะ! ฟังไม่ผิดหรอก เธอถูก นายหัวราช หุ้นส่วนคนสำคัญ กดขี่ข่มเหง ให้เป็นคนงานในสวน ทำงานตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ
ปณาลีจะไม่ทน... เธอว่าเธอจะจีบเขาดีกว่า ถ้านายหัวตกหลุมรักขึ้นมา รับรองว่าเธอจะไม่ต้องทำงานหนักอีกต่อไป สบายไปทั้งชาติ!
“คุณไม่ชอบกินเผ็ดเหรอ” ดวงตากลมโตหลุบมองจานคั่วกลิ้งที่แทบจะไม่ได้ใส่พริกมาเลยของราเชนทร์ ต้นเหตุที่ทำให้เธอตั้งคำถามเช่นนี้กับเขา
“อืม”
“ทำไมล่ะ”
“ก็เพราะว่ามันเผ็ดไงล่ะ” ของแบบนี้ก็ไม่น่าถามหรอก คำตอบมันก็อยู่ในคำถามแล้วแท้ๆ
ปณาลีถึงกับจุ๊ปาก “อร่อยจะตายไป งี้คุณก็พลาดของแซ่บๆ ไปหลายอย่างเลยน่ะสิ”
“ของอร่อยมันแล้วแต่คนชอบ”
“คุณก็น่าจะลองอะไรใหม่ๆ ดูบ้าง เผลอๆ ติดใจขึ้นมาไม่รู้ด้วยน้า”
“ก็ฉันบอกว่ามันเผ็ด ฉันไม่ชอบ!”
“แต่หนูชอบนะ อาจจะเป็นเพราะว่าหนูชื่อพริกก็ได้ ก็เลยชอบกินพริกไปเอง”
“เธอชอบก็เรื่องของเธอสิ” เขาไม่ชอบนี่ จะมายัดเยียดให้เขากินอยู่ได้
“จริงๆ แล้ว...” ปณาลีเว้นจังหวะเพื่อสูดลมหายใจเรียกขวัญและกำลังใจให้ตัวเอง ประโยคที่เธอจะพูดต่อไปนี้มันไม่ง่ายนัก สำหรับเธอมันไม่ง่าย เธอไม่เคยพูดจาแบบนี้กับใครที่ไหน แต่ในเมื่อคิดจะทำให้นายหัวหนุ่มมาหลงเสน่ห์ เธอไม่พูดไม่ได้!
“ชื่อพริกนี่ไม่ได้ ‘เผ็ด’ อย่างเดียวนะคะ แต่ว่ายัง ‘เด็ด’ มากด้วย”
-ง่าย.jpg)
