จารวี ไม่คิดเลยว่าชีวิตเธอจะเหมือนละครน้ำเน่าได้ขนาดนี้ ถูกพ่อแม่บุญธรรมเลี้ยงดูมาด้วยความเกลียดชังว่าแย่แล้ว เธอยังถูกส่งตัวไปใช้หนี้อีก แต่เรื่องกลับพลิกผันเมื่อเจ้าหนี้ดันเป็นชายหนุ่มที่คุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี หากรู้ก่อนหน้าว่าจะเป็นเขา เธอคงหนีตามเขามาตั้งนานแล้ว
ดูภายนอกชีวิตของ คิรากร คือผู้ชายเพอร์เฟ็กต์ แต่ในใจของเขากลับยังติดค้างคำสัญญากับใครบางคนอยู่ สิบหกปีที่จากกันมันคือความคิดถึงที่ทรมาน แต่เมื่อเจอแล้ว เขาก็พร้อมที่จะทำทุกทางให้ได้เธอมา ต่อให้ถูกมองว่าทำตัวร้ายกาจเขาก็ไม่แคร์
“หมายความว่ายังไงคะ”
“นี่แหละข้อแลกเปลี่ยน”
“อะไรนะคะ ข้อแลกเปลี่ยนที่ว่าก็คือ...” พูดไม่ออก ได้แต่มองไปรอบๆ ห้อง ห้องของโรงแรมนี้ตกแต่งสวยมาก และสายตาของเธอก็มองไปยังเตียงขนาดกว้างกลางห้อง จากนั้นดวงหน้ากระจ่างใสก็แดงระเรื่อขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
“นอนกับพี่” จารวีหันขวับไปมองคนพูด เมื่อกี้เธอไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม เขาบอกว่าให้เธอนอนกับเขางั้นเหรอ คิรากรหมายถึงนอนร่วมเตียงกันเฉยๆ หรือว่ามากกว่านั้นล่ะ
