พยาบาลส่วนตัว คือสิ่งรื่นเริงในยามที่ อาร์เดล ต้องพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บ มายาวี อ่อนหวาน น่ารัก และปรนนิบัติพัดวีเขาเป็นอย่างดี
ได้จับ ได้จูบ ได้ลูบๆ คลำๆ พอไม่ให้ไก่ตื่นตกใจ แล้วค่อยๆ ตะล่อม กล่อมเธอด้วยซิกซ์แพคและมัดกล้ามแน่นๆ อันเร้าใจ ก็หลงเสน่ห์ไม่ไหว...
เธอเหรอ... เปล่าเลย! เขานี่แหละที่หลงเธอไม่ไหวแล้ว
“นี่ตกลงคุณจะทำไหม หรือกำลังชื่นชมร่างกายผมอยู่”
“ฉันเปล่านะคะ จะเช็ดให้เดี๋ยวนี้แหละค่ะ”
อาร์เดลรู้สึกถึงวามเย็นจากผ้านุ่มที่แตะมั่วๆ ลงมาบนร่างกายเขา ไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน สุดท้ายเขาก็ทนไม่ได้เลื่อนมือขึ้นไปจับมือเอาไว้จนอีกคนสะดุ้ง
“อุ๊ย! ทำอะไรปล่อยนะคะ”
“คุณเช็ดตัวให้ผมแบบที่ไม่ได้ลืมตาดู หรือว่าคุณเอาแต่จ้องหน้าอกผมกันแน่ ถึงได้เช็ดอยู่จุดเดียวไม่ไปไหนสักที” มายาวีเบิกตากว้างอย่างอับอายที่ถูกเขาจับได้
“เอ่อ ฉัน...” หญิงสาวพูดไม่ออก อยากอธิบาย แต่ก็เกรงว่ามันจะเป็นการแก้ตัว
“เช็ดตัวเป็นแน่นะคุณ”
“เป็นสิคะ”
