อชิระ ตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองมานอนอยู่บนเตียงของผู้หญิงที่เคยทำให้เขาหัวใจกระตุก ซ้ำเหมือนได้โชคสองชั้นเมื่อ พีรยา ประกาศว่าเขาคือคนรัก ในเมื่อไม่ถามไถ่ความสมัครใจกันเลย เขาก็จะขอทำตามใจตัวเอง รีบคว้าโอกาสรับสมอ้าง เตรียมจัดการผูกมัดให้สมบทบาท จะหวานให้เธอสลบ แล้วจะพาไปจบที่พิธีวิวาห์ให้ได้
พีรยาแค่เห็นเขาเป็นตัวช่วยใกล้มือที่จะทำให้เธอไม่ต้องแต่งงาน แต่อชิระดันอินไม่อยากเป็นแค่สแตนด์อินรับบทคนรัก เขาเดินเกมรุกขอเป็นพระเอกตัวจริง ใช้นิสัยสายเปย์เทหัวใจให้เธอหมดหน้าตัก แล้วแบบนี้ใครจะไปทนไหวล่ะพ่อคุณ
“ทำไมไม่กินล่ะคะ ไม่สบายก็ต้องกินยา ไม่อย่างนั้นคุณใหญ่ก็จะไม่หายป่วย”
“คุณใหญ่ไม่ชอบกินยา” พูดแล้วอชิระก็ไอโขลกติดๆ กัน คนตัวเล็กเด้งตัวขึ้นจากเตียง เดินกระวนกระวายไปมาอย่างเป็นห่วง ปากก็พร่ำบ่นไปด้วย
“ไม่ชอบก็ต้องกินนะคะ คุณใหญ่ห้ามดื้อกับพีชสิ”
อชิระหัวเราะคนขี้บ่น “คุณใหญ่ไม่ใช่เด็กนะครับ”
“รู้ค่ะ คุณใหญ่ดื้อเหมือนแก่ คนแก่กับเด็กดื้อพอๆ กันเลยค่ะ”
“นี่ว่าคุณใหญ่แก่เหรอครับ”
“ก็คุณใหญ่แก่กว่าพีชจริงๆ นี่คะ”
“ระวังตัวไว้แม่เด็กน้อย กลับไปเมื่อไรผมจะแสดงให้ดูว่าผมไม่ใกล้เคียงกับคำว่าแก่สักนิด”
พีรยายิ้มเขินกับคำขู่ของคนป่วย
“หายป่วยให้ได้ก่อนเถอะค่ะ”
