สิบแปดปีก่อน คาเลโอ เบลี วอร์เรน ตัดรำคาญความช่างตื๊อของเด็กหญิงจอมตะกละ
หัวฟู ตัวเหม็น
ด้วยการยื่นข้อเสนอว่า ‘โตเป็นสาวก่อนสิ ถ้าสวยแล้วจะรัก’
เพราะไม่คิดว่าจะเป็นไปได้
แต่ตอนนี้ วาดฟ้า สวยอย่างกับนางฟ้า เรียบร้อย อ่อนหวานไปทั้งตัว!
มันต้องอย่างนี้สิถึงจะเหมาะสมกับมาเฟียหนุ่มผู้เย่อหยิ่งแห่งฟ็อกซ์กาสิโน
หากแต่วินาทีถัดมาเขากลับรู้สึกเหมือนถูกเธอตบหน้าด้วยแหวนเพชรบนนิ้วนางข้างซ้ายนั่น
เธอทำเขาเสียศูนย์อยู่เป็นเดือน
กว่าสวรรค์จะเมตตาดลใจให้เธอถอนหมั้นคืนความโสดให้เขาได้ดับเครื่องชน
แต่จะใช้แผนไหน ต้องรอดู!
“จะหัวเราะอีกนานไหมคะ” วาดฟ้ามองคนที่กำลังหัวเราะขบขันด้วยความรู้สึกอยากจะตะกุยหน้าเขาสักทีเหลือเกิน
“อยากให้ปล่อยใช่ไหมเด็กดื้อ”
เธอพยักหน้าตอบเขา ไม่มีใครอยากอยู่ในสภาพนี้กันหรอก
“ต้องทำข้อตกลงกันก่อน ว่าต่อไปอย่าทำร้ายร่างกายกันอีก”
“ได้ค่ะ” ถ้าไม่จำเป็นเธอก็จะไม่ทำอะไรเขาอีกหรอก
“และอย่ายัดเยียดผมให้ใคร เพราะเป้าหมายของผมคือคุณ…คนเดียว” คาเลโอเน้นคำสุดท้ายชัดเจน ครั้งนี้เธอเลือกที่จะพยักหน้าเข้าใจสิ่งที่เขาพูด
“ที่ตามตื๊อตามตอแย ไม่ใช่แค่อยากได้ตัว แต่อยากได้ทั้งตัวและหัวใจ เข้าใจนะครับ”
