สิบแปดปีก่อน คาเลโอ เบลี วอร์เรน  ตัดรำคาญความช่างตื๊อของเด็กหญิงจอมตะกละ

หัวฟู ตัวเหม็น 

ด้วยการยื่นข้อเสนอว่า ‘โตเป็นสาวก่อนสิ ถ้าสวยแล้วจะรัก’

เพราะไม่คิดว่าจะเป็นไปได้

แต่ตอนนี้ วาดฟ้า สวยอย่างกับนางฟ้า เรียบร้อย อ่อนหวานไปทั้งตัว!

มันต้องอย่างนี้สิถึงจะเหมาะสมกับมาเฟียหนุ่มผู้เย่อหยิ่งแห่งฟ็อกซ์กาสิโน 

หากแต่วินาทีถัดมาเขากลับรู้สึกเหมือนถูกเธอตบหน้าด้วยแหวนเพชรบนนิ้วนางข้างซ้ายนั่น 

เธอทำเขาเสียศูนย์อยู่เป็นเดือน 

กว่าสวรรค์จะเมตตาดลใจให้เธอถอนหมั้นคืนความโสดให้เขาได้ดับเครื่องชน 

แต่จะใช้แผนไหน ต้องรอดู!

          “จะหัวเราะอีกนานไหมคะ” วาดฟ้ามองคนที่กำลังหัวเราะขบขันด้วยความรู้สึกอยากจะตะกุยหน้าเขาสักทีเหลือเกิน

          “อยากให้ปล่อยใช่ไหมเด็กดื้อ”

          เธอพยักหน้าตอบเขา ไม่มีใครอยากอยู่ในสภาพนี้กันหรอก

          “ต้องทำข้อตกลงกันก่อน ว่าต่อไปอย่าทำร้ายร่างกายกันอีก”

          “ได้ค่ะ” ถ้าไม่จำเป็นเธอก็จะไม่ทำอะไรเขาอีกหรอก

          “และอย่ายัดเยียดผมให้ใคร เพราะเป้าหมายของผมคือคุณ…คนเดียว” คาเลโอเน้นคำสุดท้ายชัดเจน ครั้งนี้เธอเลือกที่จะพยักหน้าเข้าใจสิ่งที่เขาพูด 

          “ที่ตามตื๊อตามตอแย ไม่ใช่แค่อยากได้ตัว แต่อยากได้ทั้งตัวและหัวใจ เข้าใจนะครับ”