เมื่อความรักสุกงอม วิกเตอร์ บราวน์ ชายหนุ่มเจ้าสำอาง พี่เลี้ยงของเด็กน้อยแสนน่ารักทายาทโดรอเรท ก็นึกอยากจะกระโดดลงจากคานเข้าสู่พิธีวิวาห์ มีลูกมีเมียเหมือนคนอื่นเขาบ้าง ทว่าเมื่อได้แต่งงานสมใจ ภรรยาของเขาก็หายตัวไปและกลับมาอีกครั้งในสภาพสะบักสะบอมไปทั้งร่าง พร้อมกับความจริงบางอย่างที่ทำให้วิกเตอร์รู้ว่า ภรรยาของตัวเองไม่ได้เป็นผู้หญิงแสนดีแบบที่เข้าใจมาตลอดเลยสักนิด!
เพลินภิรมณ์ ฉีกกฎของการเป็น ‘นักฆ่า’ ยอมเข้าพิธีวิวาห์เพื่อตอบแทนความดีของชายที่ตัวเองบอกว่าไม่รัก ก่อนจะออกไปปฏิบัติภารกิจที่ไม่รู้ว่าจะได้กลับมามีชีวิตอยู่อีกหรือไม่ แต่ก็เหมือนกับกามเทพได้พันธนาการเธอกับเขาเอาไว้ เธอจึงได้กลับมาอีกครั้ง และอยู่ในอ้อมแขนการดูแลของชายที่เธอจะไม่มีวันมอบหัวใจให้ ทว่ายิ่งใกล้ก็ยิ่งหวั่นไหวท่ามกลางสถานการณ์ที่อันตราย เพลินภิรมย์จึงไม่มั่นใจแล้วว่าจะหักห้ามหัวใจไม่ให้รักได้อย่างไร ในเมื่อวิกเตอร์ปกป้องเธอทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ โดยไม่สนใจว่าเธอนั้นเคยเป็นใครหรือทำอะไรมาก่อนเลย!
“เพลิน วันนี้แต่งหน้าสวยมากเลยรู้ไหม”อยู่ๆ วิกเตอร์ก็เอ่ยชมออกมา ทำให้หญิงสาวชะงัก เลิกเช็ดผมให้เขา แล้วดึงมือเขามาวางทาบบนใบหน้า
“ชอบไหม”
“ชอบ” วิกเตอร์ตอบโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด ซึ่งทำให้อีกฝ่ายหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“แล้ว…ชอบแบบไหนมากกว่ากัน ระหว่างแต่งหน้าแต่งตัวอย่างนี้ กับแบบเดิม”
“ชอบทั้งสองแบบ”
“หลายใจจัง” เธอหัวเราะดังกว่าเดิม
วิกเตอร์ยิ้มกว้าง พอใจที่ตนเองทำให้เธอมีความสุข และเขาคิดว่าเขาควรจะต้องมีรางวัล จึงขยับคว้าร่างเธอเข้าสู่อ้อมแขน
“คุณเคยบอกว่าอยากได้อะไรก็ให้ขอตรงๆ จำได้ไหม”
“ฉันพูดอย่างนั้นเหรอ” หญิงสาวยังคงหัวเราะอารมณ์ดีจนเกินควร
“ถ้าอย่างนั้นจะขออะไรล่ะ”
“ขอจูบ...นะครับ”
