นิโคลัส มาร์ส คุณชายหนุ่มผู้มาจากตระกูลใหญ่ในเดเนริช ถูก ปาณิชา นางโจรกระจอกลูบคมด้วยการรูดทรัพย์จนหมดตัวในค่ำคืนที่เขาออกไปท่องราตรีอันแสนศิวิไลซ์ของเมืองไทย นิโคลัสเก็บความอับอายไว้เพื่อเอาคืนให้สาแก่ใจ และโลกมันก็ช่างแคบ เพราะเขาพบตัวนางโจรมือไวภายในพริบตา ต่อไปนี้ใครก็ช่วยเธอไม่ได้ โทษของการหมิ่นศักดิ์ศรีคุณชายแห่งตระกูลอันมั่งคั่ง คือการตกเป็นทาสเขาสามเดือน เป็นทาสรับใช้ให้เขากลั่นแกล้งแลกกับมูลค่าของทรัพย์สินที่เธอได้ไป!
“ฉันไม่ขายตัวนะคะ แล้วคุณก็อย่าหวังว่าจะปล้ำฉันได้ ฉันไม่ยอมง่ายๆ หรอกค่ะ”
เขามองเธอใช้มือข้างหนึ่งกอดตัวเองอย่างหวงแหนแล้วขำนัก
“มีอะไรให้น่าปล้ำฮึ”
“ก็…ไม่รู้แหละ อาจจะ…อาจจะทุกส่วนก็ได้ ก็คุณน่ะมองฉันตาเยิ้มเชียว”
นิโคลัสชะงัก จากอารมณ์ที่เริ่มดีเปลี่ยนเป็นโมโห
“เหลวไหล!”
“คุณมอง! เมื่อกี้คุณมองหน้าอกของฉัน ฉันรู้ทันหรอกน่า”
“อย่ามาทำอวดรู้ ผมน่ะไม่ปล้ำคุณหรอก ยายหน้าอกไม้กระดาน ตัวก็ขาวซีดอย่างกับผี ไม่มีอะไรน่าดูน่ามองสักอย่าง ดีหน่อยที่ก้นสวย ช่วงล่างท่าจะเวิร์ก นอกนั้นอย่าให้พูดเลย ต่อให้ลดราคาเหลือร้อยเดียวก็อย่าหวังว่าจะได้เงินจากผม”
“ไอ้ผู้ชายสารเลว”
ปาณิชาต่อว่าเขาทั้งน้ำตา ถ้อยคำของเขามันร้ายแรงต่อจิตใจของเธอเสียจนเธออยากตายแล้วไปเกิดใหม่ให้รู้แล้วรู้รอดไป เธอไม่ขออะไรมาก ขอแค่เกิดเป็นคนอีกชาติ สมงสมองไม่ต้องมีก็ได้ ขอมีแค่นม จะเอามาฟาดหน้าผู้ชายที่ชอบดูถูกให้ตายคาที่ไปเลย
