การเดินทางมายังประเทศไทยเพื่อรับมรดกของคุณตา แมคโลริค สิงหราช เบรย์เดน นักธุรกิจหนุ่มมาดเนี้ยบ หนึ่งในผู้บริหารของเบรย์เดนกรุ๊ปไม่ได้ให้ความสนใจในประเด็นนี้เท่าไรนัก แต่สิ่งที่เขายังไม่เคยลืมคือใบหน้านวลผ่องของ พิชญานิน หลานสาวนอกไส้ที่คุณตาอุปการะไว้ จากเด็กกะโปโลในอดีต ปัจจุบันเธอคือสตรีที่น่าหลงใหล สิงหราชอดแปลกใจไม่ได้ว่า เหตุใดหญิงสาวที่ชอบหลบหน้า ไม่กล้าสบตาเขาแต่ก่อน มาบัดนี้เธอถึงทั้งอ่อย ทั้งยั่ว พอเขาหลงมัวเมาก็คิดจะเก็บไว้ในมุมมืดเป็นผู้ชายลับๆ ของเธอ เรื่องนี้มันมีเงื่อนงำแน่ๆ และเขาจะต้องรู้ความจริงในเร็ววัน!
“มองหน้าผมแบบนี้ ต้องการอะไรอีกครับ หรือว่ายังไม่พอใจ...เท่าไร”
ชายหนุ่มเจาะจงมองต่ำไปยังจุดสำคัญของเรือนร่างสาว จ้องเอาๆ แบบที่พิชญานินถึงกับต้องหมุนตัวหันหลังให้อย่างว่องไว
“ก่อนออกจากห้องนี้ คุณต้องให้สัญญากับน้ำหอมก่อน”
“ว่าไงครับ”
“อย่างที่เคยคุยกันไว้ เรื่องที่เกิดขึ้นจะไม่มีใครรู้ น้ำหอมไม่ต้องการความรับผิดชอบจากคุณ ไม่ต้องการเป็นผู้หญิงของคุณ”
“คบกันแบบลับๆ งั้นเหรอ คุณต้องการแบบนั้น?”
“ค่ะ”
เขามองเธอด้วยสายตาแปลกประหลาดพิกล มันแฝงเร้นการดูแคลนเหยียดหยามหรือเปล่าก็ไม่ทราบได้
“น้ำหอมหมายถึงว่า ผู้ชายต่างก็มีประสบการณ์กับเรื่องแบบนี้ทั้งนั้น แล้วมันจะแปลกตรงไหนถ้าผู้หญิงจะมีบ้าง สมัยนี้เขาว่าผู้หญิงผู้ชายเท่าเทียมกัน”
“อย่าทำอย่างเมื่อคืนนี้กับใครทั้งนั้นนะ...นอกจากผมคนเดียว!”