ราวกับถูกฟ้าถล่มใส่กบาล เมื่ออยู่ๆ ก็มีคำสั่งให้เขาแต่งงาน แต่มองยังไง้ยังไง ยายเด็กแสบคนนี้ก็ไม่น่าจะทำให้เขามองเธอเป็นเมียได้
อาณาจักร ไทส์เกรเดอร์ ตั้งข้อตกลงหลังแต่งงานขึ้นมา!
ห้ามเข้าใกล้ ห้ามคิดเกินเลย ต้องทนกับความเมินเฉยของเขาให้ได้...
ไม่เป็นปัญหาสำหรับ มนต์ธรัณ แน่นอน
เพราะความรู้สึกแรกของเธอคือหลงรัก
ความรู้สึกต่อมาก็ยังรัก รัก รัก รัก
แต่เป็นเขาเถอะ ที่ตั้งเงื่อนไขรักษาระยะห่างมา กลับทำตัวย้อนแย้ง กระแซะเข้ามาโอบบ้าง กอดบ้าง แน่ะ! เผลอไม่ได้เชียว เผลอเป็นจับจูบลูบคลำ แล้วแบบนี้จะตั้งขึ้นมาทำไมกัน!
“บอกว่าอย่าขยับ” อาณาจักรชี้นิ้วกราดไปตรงหน้า ไม่รู้ว่าเขากลัวอะไรระหว่างตัวเธอกระโจนเข้ามาหา หรือกลัวว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายจับเจ้าหล่อนกดลงบนที่นอน
“กลัวอะไรคะ” มนต์ธรัณถามยิ้มๆ
“กลัวเธอคิดไม่ซื่อไง”
“บ้าน่าพี่แม็กซ์ น้ำมนต์ไม่จับพี่แม็กซ์ปล้ำหรอก น้ำมนต์ยังอยากเก็บความสาวไว้ให้คนที่รักอยู่”
“พี่ไม่ได้กลัวเธอปล้ำ เพราะหน้าตาแบบนี้ต่อให้มาแก้ผ้าต่อหน้าก็ไม่มอง” ทั้งหมดคือคำโกหก ขนาดว่าแต่งตัวครบชุดยังทำเขาเกือบตบะแตก
“ชิ...”
