“ฉันขออยู่กับคุณคืนนี้จะได้ไหมคะ”
เสียงสั่นไม่มั่นใจออกมาจากปากจิ้มลิ้มของคนแปลกหน้าที่นัยน์ตาบวมแดง
“เสียใจ ผมไม่ชอบวันไนต์สแตนด์”
แล้วทุกอย่างมันก็ลากยาวไปไกลไร้จุดสิ้นสุด ส่วนหล่อนจะแทนตัวเองว่าอะไร นางบำเรอ คู่นอน คู่ขา เพื่อนรวมเตียง เอาที่สบายใจ…ผัวนกไม่ติด…
——————————-
“เมื่อวานทำไมไม่กลับคอนโดฯ”
“นกอยากไปนอนกับเพื่อนค่ะ”
“ควรถามกันก่อนไหม บอกผมก่อนก็ยังดี”
“มันสำคัญจนต้องบอกหรือคะ”
“เมื่อคืนผมอยู่คอนโดฯ ไม่ได้เลย ต้องกลับไปนอนที่บ้าน” บอกไปก็เห็นดวงตากลมโตมองมาประหลาดใจ
“ที่คอนโดฯ ไฟดับหรือคะ” คำถามของสกุณาทำให้ราเมศอึ้ง เสียทรงใช่น้อยเลย หัวช้าเกิน
“เปล่า ระบบไฟที่นั่นปกติดี”
“อ้อ”
“แล้วนกล่ะ หลับสบายดีไหม...เมื่อวานนกมีปัญหาตรงไหน เรื่องขนมนั่น ผมไม่ขอโทษนะครับ ที่เอาขนมนกไปทิ้งถังขยะ”
“แบบนี้ก็ได้เหรอคะ” สกุณาอุบอิบประท้วง
“ผมไม่ชอบครับ ผมไม่อยากให้นกกินขนมของผู้ชายคนไหน แต่ถ้านกชอบกินขนมขบเคี้ยว ผมซื้อไปให้ที่คอนโดฯ แล้วครับ”