เพราะเฟคนิวส์เรื่องผู้หญิงตบตีกันจนแท้งลูก ทำให้ตระกูลเขาระส่ำ มารดาเลยเอ่ยปากให้เขาแต่งงาน แต่งก็แต่งสิครับ ใครแคร์ แต่งแล้วก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิม เจ้าสาวนิสัยแย่ กัดหมา เถียงคนแก่ แย่งขนมเด็กก็ไม่เป็นไร ขอแค่สวยก็พอ แต่ทำไมมารดาถึงเลือกเอาคนที่เขาไม่อยากได้ที่สุดมาให้ล่ะ

"หลังจากแต่งงานแล้ว เธอก็กลับไปอยู่เรือนหลังเล็ก ทำตัวเหมือนไม่มีสามี"

"รับทราบค่ะ"

"ถึงตอนนี้ฉันจะเป็นผู้ชายมีทะเบียนสมรส แต่ยังไงก็โสด แล้วคนโสดมันก็ต้องมีผู้หญิงกันบ้าง บนเตียงของฉันต้องอุ่นตลอดเวลา แบบนี้เธอเข้าใจไหม"

"เข้าใจค่ะ การแต่งงานครั้งนี้เป็นแค่ในนาม อ่อนจะไม่ก้าวก่าย ไม่กดดัน ไม่วุ่นวายให้คุณราล์ฟรู้สึกแย่กับการแต่งงานครั้งนี้ คุณราล์ฟออกไปใช้ชีวิตอิสระอย่างที่ชอบได้เลยค่ะ ส่วนอ่อนเองก็เช่นกัน"

"กินมื้อเช้าให้อร่อยนะคะพี่ราล์ฟ"

ราล์ฟเคลิ้มยิ้มเพ้อเหมือนคนบ้า เมื่อเมียยิ้มหวานเจี๊ยบมาให้

"คุณป้าคะ อ่อนขออนุญาตก่อนนะคะ นัดกับเพื่อนไว้"

"ไปเถอะจ้ะ"

ราล์ฟทำตาปริบๆ เมียเขาจะไปไหน แล้วทำไมไม่บอกเขาเลย

"ดูสิ ลูกสะใภ้แม่ แต่งงานแล้ว ไปไหนมาไหนทำไมไม่บอกผัว ทำตัวเหมือนคนโสด"

"แล้วน้องทำผิดอะไร"

"ผิดอะไร ทำไมแม่ถามราล์ฟแบบนี้ น้องอ่อนอาจจะหนีไปจีบผู้ชายก็ได้ ปล่อยไปง่ายๆ อย่างนี้ได้ยังไง"

"อ้าว...ทำไมจะไม่ได้ล่ะ จีบผู้ชายก็ให้น้องจีบไป ราล์ฟตกลงกับน้องแล้วไม่ใช่หรือ ต่างคนต่างอยู่ ใช้ชีวิตเหมือนคนโสด จะเอาอะไรกับน้องอีก"

"ถึงตกลงกันแล้ว ก็ไม่ควรทำประเจิดประเจ้อ มันทำให้ตระกูลเราเสียชื่อ"

"แล้วน้องทำหรือยัง แกเห็นน้องประเจิดประเจ้อกับผู้ชายอื่นตอนไหน"

"ก็..."

"มโน!"

-

เรื่องนี้แนวโบ้แต่ไม่ดรามาค่ะ พี่ราล์ฟบูลลี่น้องไว้เยอะ เลยต้องหอนเสียงดัง กระดิกหางดิกๆ แสดงความเชื่องอันสูงสุดให้เมียหน่อย

*ไม่มีนอกกายนอกใจ มีคำหยาบ ทะลึ่งตึงตัง เน้นความสัมพันธ์พระนางเป็นหลัก

เรื่องนี้เป็นหนึ่งในจักรวาลของชุดเด็กเลี้ยงแสนรัก

นิยายในชุด

- เด็กเลี้ยงจอมวายร้าย

- เด็กเลี้ยงจอมเสเพล

- เด็กเลี้ยงจอมอหังการ

- เด็กเลี้ยงจอมมาร

- เด็กเลี้ยงจอมเพลย์บอย

- ถูกคุณหมอบังคับให้รับเป็นสามี