“ฉันขออยู่กับคุณคืนนี้จะได้ไหมคะ” 
       เสียงสั่นไม่มั่นใจออกมาจากปากจิ้มลิ้มของคนแปลกหน้าที่นัยน์ตาบวมแดง 
       “เสียใจ ผมไม่ชอบวันไนต์สแตนด์” 
       แล้วทุกอย่างมันก็ลากยาวไปไกลไร้จุดสิ้นสุด ส่วนหล่อนจะแทนตัวเองว่าอะไร นางบำเรอ คู่นอน คู่ขา เพื่อนรวมเตียง เอาที่สบายใจ…ผัวนกไม่ติด… 
       ——————————- 
       “เมื่อวานทำไมไม่กลับคอนโดฯ” 
       “นกอยากไปนอนกับเพื่อนค่ะ”
       “ควรถามกันก่อนไหม บอกผมก่อนก็ยังดี” 
       “มันสำคัญจนต้องบอกหรือคะ” 
       “เมื่อคืนผมอยู่คอนโดฯ ไม่ได้เลย ต้องกลับไปนอนที่บ้าน” บอกไปก็เห็นดวงตากลมโตมองมาประหลาดใจ 
       “ที่คอนโดฯ ไฟดับหรือคะ” คำถามของสกุณาทำให้ราเมศอึ้ง เสียทรงใช่น้อยเลย หัวช้าเกิน 
       “เปล่า ระบบไฟที่นั่นปกติดี” 
       “อ้อ”
       “แล้วนกล่ะ หลับสบายดีไหม...เมื่อวานนกมีปัญหาตรงไหน เรื่องขนมนั่น ผมไม่ขอโทษนะครับ ที่เอาขนมนกไปทิ้งถังขยะ” 
       “แบบนี้ก็ได้เหรอคะ” สกุณาอุบอิบประท้วง 
       “ผมไม่ชอบครับ ผมไม่อยากให้นกกินขนมของผู้ชายคนไหน แต่ถ้านกชอบกินขนมขบเคี้ยว ผมซื้อไปให้ที่คอนโดฯ แล้วครับ”