หื่น ห่าม โฉด คือฉายาที่นายเสือคู่ควร เขาบอกเธอว่าเป็นเบ๊รับใช้ทั่วไปแห่งเหมืองคมพยัคฆ์ เป็นเด็กที่ถูกพ่อแม่เอามาทิ้งไว้ที่เหมือง เสือ คือหนุ่มหล่อลูกครึ่ง สัญชาติอะไรเธอมิอาจทราบได้ เพราะไม่อยากซักถามให้เสือมีปมด้อย เขาเป็นทุกอย่างให้เธอแล้วจริงๆในวันที่หนีกระเจิดกระเจิงจากวิวาห์ที่ล่มไม่เป็นท่า ทั้งเสือกร่าง เสือปากมอม เสือดื้อ เสือลามก เสือหิวอะไรที่ไม่ใช่ข้าว ในความกวนโมโหและหมื่นทะลึ่งนั้นมีความเย้ายวนเร้าใจซ่อนอยู่ เธอจึงตกลงใจยอมเป็นเนื้อหวานๆ ให้เสือละเลียดกิน

        “นายเหมืองดื่มเหล้ามานานเท่าไรแล้ว” 

        “ตั้งแต่กลับจากตัวเมืองก็หน้าบึ้งหน้าบูดเอะอะอารมณ์เสียถามหาเหล้า คุณจินนี่อย่าไปยุ่งเลยค่ะ อารมณ์แบบนี้ใครก็เข้าหน้าไม่ติดหรอก” ชะเอมเตือนด้วยสีหน้าเป็นห่วง “ว่าแต่นายเหมืองเป็นอะไรคะ”

        “เป็นเสือเกเร ไร้เหตุผล เที่ยวชกต่อยคนอื่นไปทั่ว แล้วก็โกรธมากๆ ที่จินนี่หลอก บอกว่าจะไปช็อปปิ้ง แต่ดันแอบนัดเจอแฟนเก่า เพื่อไปสะสางปัญหากันมาค่ะ” บอกไปชะเอมก็หน้าเจื่อน

        “โกหกคงไม่ร้ายแรงเท่าหึงค่ะ แต่จะหึงมากขนาดไหนชะเอมไม่รู้ นายเหมืองไม่เคยมีแฟน และแฟนคนแรกคือคุณจินนี่ ถึงแม้จะเสียซิงมานานแล้วก็ตามเถอะ”

คำพูดของชะเอมทำให้จินนี่หน้าแดง เขาไม่เคยมีแฟน ส่วนเธอมีแฟนมาเยอะนับนิ้วจนไม่ถ้วน เขาเสียซิงมานานแล้ว ส่วนเธอก็เพิ่งเสียให้เขานี่ละ