ชอบหรือ...ก็ไม่ รักไหม...ก็ไม่อีกนั่นละ
แต่ เอกราช ต้องรับผิดชอบ ติรดา ส่งเสียเลี้ยงดู ทำตามข้อตกลง และตบแต่งเด็กสาววัยกระเตาะมาเป็นเมีย
เอ้า! อยากแต่งเขาก็จะแต่งให้ แต่อย่าหวังจะได้เห็นขาอ่อนของเขาอีกเลย
แต่เดี๋ยวก่อน! เขาน่าจะพูดอะไรผิดไป
เพราะหลังงานแต่งงาน เอกราชก็รบเร้าเซ้าซี้ขอดูขาอ่อนเธอไม่หยุดหย่อน
นั่นแน่! เขาหรือเปล่า เขาไม่น่ารักหรือเปล่า
“โอย เมียจ๋า พอแล้วน่า” เอกราชกลั้นขำ ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วยกร่างเล็กขึ้นมานั่งบนตักทันควัน ก่อนจะจูบปิดปากแม่คนชอบโวยวาย
คนจูบโหดถอนริมฝีปากออกไปด้วยแววตาฉ่ำหวาน ปลายนิ้วใหญ่บดคลึงเรียวปากอิ่มที่แดงก่ำของเธออย่างพึงพอใจ ความหวานหอมของเธอมันทำให้เขาหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้นไปแล้ว
โธ่! หรือเขาจะกำลังหลงเมียอย่างที่พี่ชายบอกจริงๆ กันนะ
“ถ้าดื้ออีกก็จะลงโทษแบบนี้อีก เข้าใจไหม”
“ตาแก่บ้ากาม คุณมันหื่นกามไม่เลือกที่จริงๆ”
“ใครใช้ให้เด็กมาดื้อใส่ทำไมกันล่ะ”
“คุณมัน...”
“อะ ด่าอีกคำจะสำเร็จโทษให้”
“กรี๊ด! คนลามก ตายเสียเถอะ!”
“โอ ใจเย็นเด็กดี นี่สามีเธอนะ”
