ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ! คนอย่าง คุณหนูพวงชมพู เมามายจนหิ้วผู้ชายกลับบ้าน หล่อ ล่ำ น่าปล้ำ เอ๊ย! โอปป้าสุดๆ ยิ่งเขาเสนอตัวขอผูกขาดตัวเองกับหล่อนคนเดียว สมัครเป็นพ่อบ้านที่แสนดี มีฝีมือในการทำอาหาร หน้าที่หลักคือการเอาอกเอาใจ สายเปย์อย่างพวงชมพูมีหรือจะต้านทานเสน่ห์ของเขาได้
เป็นไงเป็นกัน งานนี้จะยอมเลี้ยงผู้ชายสายอ้อนดูสักตั้ง เอาให้ฟินตัวแตกกันไปเลย!
“คุณชมปล้ำผม”
“ฮะ! ว่าไงนะคะ ฉันนี่เหรอที่...ปล้ำคุณ”
“ครับ ห้ามก็ไม่ฟัง” ภาณุทำเสียงอ่อยๆ ลอบยิ้มเมื่อเห็นว่าหล่อนหน้าซีดราวกับไก่โดนต้มอย่างไรอย่างนั้น
“ฉัน...ทำแบบนั้นจริงๆ เหรอคะ”
โอ...ไม่นะพวงชมพู นี่หล่อนทำอะไรลงไป ภาณุแค่แกล้งล้อหล่อนเล่นเท่านั้นหรือเปล่า
“จริงสิครับ ผมจะโกหกทำไม เมื่อคืนผมขัดขืนแล้ว แต่คุณชมก็ไม่ยอมท่าเดียว จะเอาผมให้ได้ ขัดขืนไปก็เจ็บตัวอีก ผมก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย”
“ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ คุณต่างหากที่...”
“คิดดูดีๆ ครับคุณชม ว่าผมหรือคุณที่เริ่มก่อน ผมว่าคุณน่าจะจำอะไรได้บ้าง ผมเป็นลูกผู้ชาย กล้าทำก็กล้ารับอยู่แล้ว แต่นี่ผมโดนขืนใจ ใจคอคุณจะโยนความผิดนี้ให้ผมจริงๆ หรือครับ”
