นายหัวเดวิด การ์เซีย พรตอนันต์ ทำตัวเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงงาม รอวัน ล้อมดาว เป็นสาวเต็มตัวแล้วเดินหน้ารุกเก็บแต้มทำคะแนนแบบเต็มสูบ
ช่วยไม่ได้..
เขาไม่ใช่ผู้ชายปากหวาน ไม่ใช่สุภาพบุรุษสายแบ๊ว แต่เรื่องมารยาหลายร้อยเล่มเกวียนเขาไม่เป็นรองใครแน่นอน ที่สำคัญชั้นเชิงการอ่อยของเขาก็มั่นใจได้ว่าจะกวาดคะแนนจากเธอได้อย่างท่วมท้น!
“เลิกพูดจาแสดงความเป็นเจ้าของฉันได้แล้วค่ะ”
“ทำไมจะเป็นเจ้าของไม่ได้ และฉันก็ยอมให้เธอแสดงความเป็นเจ้าของฉันได้นะ เป็นได้ทั้งตัวเลย เนี่ยจะจับจะแตะจะข่วนตรงไหนก็ได้”
เดวิดเข้ามาใกล้ๆ ดึงมือของล้อมดาวขึ้นมาแตะที่กล้ามท้องแน่นๆ ของเขาเล่น ล้อมดาวไม่ทันตั้งตัว มือก็แบออกมา ลูบไล้ที่กล้ามท้องของเขา เธอร้อนผ่าวไปทั้งหน้าและตัว รีบกำมือเอาไว้แน่น พยายามจะดึงมือของตัวเองออก แต่เดวิดไม่ยอมปล่อย แถมยังยิ้มกว้างอย่างชอบใจเมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเนื้อตัวสั่นเทิ้ม
“ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ได้อยากจะแตะคุณสักหน่อย”
“เอาน่า แตะนิดแตะหน่อยไม่เห็นเป็นอะไรเลย ซ้อมๆ เอาไว้เดี๋ยวก็ชิน”
“คุณเดวิด”
“โอ๊ย เรียกแบบนี้ใจฉันสั่นรู้ไหม” เดวิดดึงร่างเล็กให้ลุกขึ้นยืน ล้อมดาวพยายามขืนตัวเอาไว้แต่ไม่เป็นผล ริมฝีปากของเขายกยิ้มขึ้นนิดๆ ดวงตาเป็นประกายวาววับ เขายกมืออีกข้างขึ้นมาจับกรอบหน้าหวานของล้อมดาว ใช้นิ้วโป้งไล้ที่กลีบปากนุ่มของเธอแผ่วเบา
“คุณจะทำอะไร”
“อยากจูบ”
“ฉันไม่ให้คุณจูบหรอก”
“คิดว่าห้ามฉันได้เหรอหืม”
