คาร์ลอส เปรโดส ไม่เพียงแค่ต้องการจะจ้าง นับดาว มาเป็นเมียจำเป็นเท่านั้น แต่เขายังหวังผลประโยชน์จากเธออีกอย่าง นั่นก็คือทายาท ผู้หญิงที่กำลังจนตรอก เกือบจะถูกพ่อตัวเองส่งตัวให้เจ้าหนี้ ถ้าเธอไม่รับข้อเสนอของเขาก็ถือว่าโง่มาก
ชายหนุ่มใช้ความเหนือกว่าข่มขู่ รุกรานให้เธอตกเป็นเบี้ยล่างอยู่ตลอดเวลา สัญญาจ้างคือข้ออ้างอย่างดีที่เขาใช้มันเป็นเครื่องมือไม่ให้เธอกล้าต่อรองใดๆ
"ฉันเสนอตัวใช้หนี้ให้กับพ่อของเธอทั้งหมดแล้วเมื่อคืนนี้ และพวกนั้นจะไม่มายุ่งกับเธออีก เพียงแค่เธอยอมเซ็นชื่อลงบนเอกสารนั่นเท่านั้นเอง นับดาว"
คาร์ลอสไม่อ้อมค้อม เขาบอกกับเธอตรงๆ มองมาที่เธอด้วยสายตาเย็นชาราวกับต้องการสะกดให้เธออยู่ใต้อาณัติของเขา
"ฉันไม่เซ็นเด็ดขาด"
"หึๆ ไม่เซ็นก็ได้ ไม่มีปัญหา เธอพร้อมที่จะไปกับไอ้สี่คนเมื่อคืนแล้วใช่ไหมล่ะ ฉันจะได้เรียกให้มันมารับตัวเธอไปเดี๋ยวนี้เลย"
ริมฝีปากหนากระตุกนิดๆ แล้วก็หัวเราะในลำคอแผ่วเบา พร้อมกับจ้องมองมาที่เธอด้วยสายตาดุดัน เค้นเสียงลอดไรฟันออกมา ทำท่าทางสบายๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"คนทุเรศร้ายกาจ คุณหลอกพาฉันมาที่นี่เพื่อที่จะข่มขู่ให้ฉันทำตามที่คุณต้องการ คุณต้องการที่จะบีบฉันอย่างนั้นเหรอ" นับดาวร้องถามเขาปากคอสั่น เมื่อได้ฟังวาจาร้ายกาจข่มขู่ของเขา
"เธอสามารถพิจารณาเองได้ นับดาว ว่าจะเลือกหนทางไหน ถ้าเธอเซ็น หนี้สินของพ่อเธอก็จะหมดไป คนพวกนั้นจะไม่มีใครตามเธอมาอีก ฉันจะปกป้องเธอ และจะให้เงินพ่อเธอไปเริ่มทำธุรกิจใหม่อีกครั้ง ส่วนเธอแค่ทำตัวดีๆ ภายใต้สัญญาสองปี รับรองว่าฉันจะปล่อยเธอไป"
"คุณมันคนป่าเถื่อน บีบบังคับฉันทุกทาง คนใจร้าย"
