จากคุณหนูดูสูงส่ง นิลรัตน์ ถูกจับแต่งหน้าเสียจัดจ้าน กรีดตา ทาปากสีเข้ม แล้วสวมชุดคอสเพลย์กระต่ายสาวยั่วสวาท ส่งขึ้นเวทีเป็นสินค้าประมูลบนเรือสำราญ!
และเขาก็ปล่อยกระต่ายป่านัยน์ตาเศร้าโศกตัวนี้ไปไม่ได้...
ออสติน หลี่ เข้ามารับตำแหน่งผู้นำของแก๊งมังกรดำ การวางมือจากธุรกิจสีดำแล้วหันมาทำธุรกิจขาวสะอาดไม่ใช่เรื่องง่าย มาเฟียหนุ่มลั่นวาจาไว้ไม่ให้ผู้อยู่ใต้อาณัติละเมิดกฎลักลอบค้ามนุษย์ คนออกกฎอย่างเขาต้องเด็ดขาด เชือดไก่ให้ลิงดู ไม่ให้ใครเอาเยี่ยงอย่าง ด้วยการโยนเงินก้อนโต...แล้วกระชากเธอลงจากเวทีนี่นะ!
มันถูกต้องแล้วหรือที่จะเอากระต่ายป่าตัวนี้มาเลี้ยงไว้ดูเล่น!
“ฉันถูกเจ้าหนี้จับมาขาย ฉันไม่ได้เต็มใจ เมื่อคืนก็เพราะฉันถูกวางยา คุณปล่อยฉันไปเถอะนะ”
“จะให้ผมปล่อยคุณไป หลังจากเสียเงินซื้อคุณมาตั้งแยะ”
“ฉันจะหาเงินมาคืนคุณทุกบาททุกสตางค์ ไม่เบี้ยว ฉันสัญญา”
“ถ้าคุณหาเงินไปคืนเจ้าหนี้ได้ คงไม่ต้องมาลงเอยแบบนี้”
“งั้นให้ฉันทำงานให้คุณก็ได้ งานอะไรก็ได้ ฉันทำได้หมด”
“ไม่”
“แต่ฉันไม่ได้เต็มใจ ฉัน...” พูดได้แค่นั้นหญิงสาวก็พูดต่อไม่ได้ ขอบตาเธอแสบร้อนไปหมด รู้สึกจุกที่อกจนเหมือนหายใจไม่ออก
“ผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้น เลือกเอาเองก็แล้วกันว่าจะอยู่กับผม หรือว่าอยากกลับไปทำงานกับพวกค้ามนุษย์นั่น”