หากจะบอกว่าเขาโกรธอดีตคนรักที่เลือกรับเงินก้อนใหญ่แล้วตัดสัมพันธ์เขาก็ดูจะน้อยไป เพราะมันคือความคั่งแค้นเท่านั้นที่ นิคาซิโอ วาเลนติโน มีต่อ พวงชมพู ทว่าความแค้นนี้ก็ยังไม่เท่ากับหัวใจที่ปวดร้าวเกินทน เมื่อมีโอกาสได้เจอเธออีกครั้ง มันจึงไม่ใช่เรื่องที่แค่ผ่านมาและผ่านไป โทษทัณฑ์ที่เธอต้องรับเขายังไม่ได้คิด แต่บอกไว้ก่อนเลยว่า ต่อจากไปนี้ชีวิตเธอเป็นของเขา!
“หนึ่งแสนเป็นไง”
“หนึ่งแสนอะไรคะ” และยิ่งไม่เข้าใจมากขึ้นเมื่ออยู่ๆ เขาก็เอ่ยตัวเลขขึ้นมาดื้อๆ
“อย่าทำเป็นไขสือน่า”
เสียงทุ้มแค่นออกมาคล้ายจะหยัน เป็นการเย้ยหยันที่ไม่ว่าอย่างไรพวงชมพูก็ไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร
“พะ...” สรรพนามคุ้นเคยที่เกือบหลุดออกมาทำให้พวงชมพูชะงักไปครู่ “คุณต้องการอะไรก็พูดมาตรงๆ ดีกว่า จะได้ไม่เสียเวลา”
“ค่าตัวของเธอไง ต่อเดือน หรือว่ามันน้อยไป ถึงได้ทำเป็นไม่รู้เรื่องเพื่อเรียกราคาเพิ่ม”
“...”
“ก็ได้ ฉันเพิ่มให้เป็นสองแสน” เมื่ออีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรออกมา นิคาซิโอก็เข้าใจว่าสิ่งที่เขาคิดไม่ผิด ชายหนุ่มจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เหมือนสิ่งที่เขากำลังจะซื้อเป็นเพียงสิ่งของที่หาซื้อได้ตามตลาดนัดที่สามารถต่อรองราคากันได้
“ห้าแสน” นิคาซิโอเพิ่มจำนวนเงินแบบก้าวกระโดด
“ต่อให้เพิ่มเงินอีกกี่แสน กี่ล้าน ฉันก็ไม่ขายให้คุณ!”
