แค่เขาละเลยและไม่เคยไยดีต่อคู่หมั้นที่ไม่พึงปรารถนา วาเลนไทน์ คาริโน ถึงกับถูกหมิ่นเกียรติด้วยจดหมายถอนหมั้นจาก นวลโสน เสมือนเอาน้ำมันไปราดกองไฟ ปลุกให้พญาเสือร้ายต้องตื่นมาลับเล็บและฝนคมเขี้ยว เมื่อความมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองถูกสั่นคลอน เขาจึงต้องลุกขึ้นมาพิสูจน์ให้เห็นกันหน่อยว่าคนอย่างวาเลนไทน์ไม่ควรถูกใครถอนหมั้น บทพิสูจน์อันแสนเร้าใจจะสั่งสอนคู่หมั้นจอมอวดดีเพื่อเรียกความมั่นใจกลับคืนมา!
“ร้องไห้ทำไม น่ารำคาญทำเสียอารมณ์” วาเลนไทน์ต่อว่าอย่างหงุดหงิด “อ๋อ หรือคิดจะเอาน้ำตามาเรียกร้องขอความเห็นใจจากผม บอกไว้เลยนะว่าอย่าหวัง!”
“คุณมันเลว เห็นแก่ตัว ได้ยินไหมว่าคุณมันเลว!”
“ผมเลวตรงไหน แค่บอกว่าอย่าพูดแบบนั้นกับผมอีก” คนหลงตัวเองแก้ตัวไปแบบน้ำขุ่นๆ
“ถ้าไม่อยากฟังฉันพูดก็ปล่อยฉันไปสิ จะมาเป็นคู่หมั้นฉันอยู่ทำไม” นวลโสนเถียงเสียงสะอื้น น้ำตาอาบผิวแก้มที่แดงเปล่งปลั่ง
“ไม่ ผมจะไม่ปล่อยคุณไปไหนทั้งนั้น ในเมื่อเราต้องหมั้นหมายกันเพราะความเห็นชอบของผู้ใหญ่ เราก็ไม่ควรทำให้ท่านทั้งสองผิดหวัง เพราะฉะนั้นเราจะแต่งงานกัน”
“แต่ฉันไม่ได้รักคุณ เราสองคนไม่ได้รักกัน จะแต่งงานไปทำไม”
“แล้วคุณคิดว่าผมรักคุณหรือไง”
เขาย้อนถามเสียงหยัน ทำเป็นไม่เห็นแววตัดพ้อต่อว่าในดวงตาคู่สวยหวาน ให้ตายเถอะ อย่าให้เขาต้องใจอ่อนเลย นัยน์ตาหวานๆ คู่นั้นมันเว้าวอนอย่างน่าสงสารและน่าเวทนา แต่ไม่หรอก เขาจะไม่ยอมให้หญิงสาวใช้เล่ห์มารยาสาไถยมาทำให้เขาใจอ่อนเด็ดขาด!
