เฮลซิงกิ คาเรบลองเต้ เดอ ซาเนโร คุณชายลำดับที่สามแห่งราชสกุลทรงอิทธิพลของประเทศคาราจัส หลังจากเหตุการณ์ลอบสังหารท่านประธานาธิบดี เขาได้รับมอบหมายให้ควบคุมตัวเชลยสาวที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่ามีส่วนรู้เห็นในการลอบสังหารครั้งนี้ มันช่างน่าขำนัก เพราะนอกจากเธอจะไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกเพ่งเล็งแล้วยังมองเขาเป็นฮีโร่สุดหล่ออีก เฮลซิงกิไม่แยแสกับความเข้าใจผิดนั้น เขาเลือกที่จะกักขังหญิงสาวสวยสะพรั่งแสนเย้ายวนไว้ในปราสาทเพื่อเป็นข้อต่อรองกับผู้ร้ายตัวจริง สำหรับความปลอดภัยของเธอน่ะเขารับรอง แต่ผู้คุมหนุ่มอย่างเขาจะสามารถควบคุมความอยากได้เชลยสาวได้หรือไม่นั้น เขาไม่รับประกัน!
เพราะความซุกซนทำให้เธอเข้าไปมีส่วนในเหตุการณ์สำคัญระดับประเทศโดยไม่รู้ตัว มิหนำซ้ำ อรุณลักษมี เมอร์ไคซ์ ยังมองไม่ออกว่าเทพบุตรเดินดินรูปงามที่เธอประทับใจตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอกันนั้น เห็นเธอเป็นเพียงแค่หมากตัวหนึ่งในกระดาน เขาทำให้เธอหลงเข้าใจผิดว่าเป็นคนสำคัญ แต่ความจริงแล้วความเร่าร้อนทางอารมณ์ของเฮลซิงกิเป็นเพียงแค่การแลกเปลี่ยนความใคร่ทางกายที่เขาไม่ได้คิดจริงจังด้วยเลย
“คุณไม่มีสิทธิ์”
“ผมจะมีสิทธิ์ทันทีถ้าผมต้องการมัน”
“ในฐานะอะไรไม่ทราบ”
“คุณคิดจะยั่วโมโหผมเพื่อให้ผมแสดงตัวในฐานะสามีของคุณงั้นเหรอซันไชน์”
คำถามร้ายกาจนั่นทำเอาใบหน้างดงามของเธอแดงซ่านทั้งอับอายและโกรธเคืองจนอยากตบหน้าเขาแรงๆ เป็นการลงทัณฑ์
“ฉันไม่อยากได้คุณขนาดนั้นหรอกฉันสามารถหาผู้ชายมาแทนที่คุณกี่คนก็ได้”
“จากสาวน้อยไร้เดียงสาเวลาแค่ไม่นานกลายเป็นร้ายเดียงสาไปเสียแล้ว”
“ทั้งหมดก็เป็นเพราะคุณคนเดียว”
“ผมไม่อยากทะเลาะกับคุณนะซันไชน์เราควรใช้เวลาที่มีกันในห้องหับมิดชิด”
“ฉันไม่เห็นด้วยเลยสักนิด”
“บังเอิญว่าผมต้องการให้คุณทำตามไม่ได้ขอความเห็นจากคุณ”
เฮลซิงกิเป็นผู้ชายเผด็จการเขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงง่ายมากใช่ไหมถึงไม่ให้เกียรติเธอเลยสักนิด!
