ฟันแล้วต้องทิ้งสิ สมัยนี้ใครเขารับผิดชอบผู้ชายกัน
เด็ดมาดอมดมแล้วก็ทิ้งไป
พีช รพิชา
นั่นคือเป้าหมาย เมื่อเธอหวนกลับมาเจอกับเขา
แฟนเก่าผู้สมบูรณ์แบบ
ตั้งใจหลบหนี หลังนัดเขามาฟาดฟัน
ทว่าหนีไปก็เปลืองแรงเปล่า เมื่อเธอต้องเจอเขาอีกครั้ง
ไม่ใช่แค่แฟนเก่า แต่เขาคือ...
ท่านประธานาธิบดีแห่งลูเวเซีย
ว่าที่เจ้านายของเธอ!
"พูดแบบนี้ก็เหมือนชมว่าตัวเองจูบเก่ง"
"แล้วไม่เก่ง?"
"ก็ไม่อยากตอบค่ะ"
จะปฏิเสธก็คงไม่ได้ ชายหนุ่มหอมแก้มเธอ หญิงสาวก็ตรึงใบหน้าของเขาไว้ แล้วก็หอมกลับทั้งแก้มซ้ายแก้มขวา
"คิดว่าจะลวนลามกันฟรีๆ หรือไง เอาคืนค่ะ"
"เอาคืนอีกไหม"
"ไม่ค่ะ"
ชายหนุ่มเสนอ แต่เมื่อเธอไม่สนอง เขาก็ไม่ว่า พอเขาไม่ง้อ หญิงสาวก็ตวัดแขนคล้องคอเขาไว้ก่อน ยังไม่ให้ชายหนุ่มถอยหนี
"นิดหนึ่งก็ได้ค่ะ แล้วอย่ามาหาว่าฉันเอาเปรียบนะคะ"
ทำตัวเป็นผู้ชายใจง่าย เสนอแก้มให้หอมดีนัก รพิชาเลยตั้งใจเอาเปรียบเขาเต็มที่ หอมไปหลายฟอดทั้งสองข้าง แล้วก็จุ๊บที่ปากได้รูปไปอีกสองสามครั้ง เธอค้ากำไรเกินควร พอสบตากับเขา หญิงสาวก็ซบหน้าเกยคางลงบนบ่าของชายหนุ่ม
