เมื่อฝันร้ายคือคำเตือน และมาเฟียที่เธอแสนเกลียดคือที่พึ่งสุดท้าย
โมอานา ฝัน... ฝันว่าถูกคนรักหักหลัง ถูกเพื่อนสนิททรยศ
ทรัพย์สมบัติของครอบครัวถูกโกงจนหมดสิ้น
โลกทั้งใบที่เคยมั่นคง กลับถล่มทลายลงต่อหน้าต่อตา
และในวินาทีสุดท้ายของฝันร้าย เขา...ก็ปรากฏตัวขึ้น
ลาเชส มาเฟียหนุ่มผู้เย็นชาและดุดัน
ชายผู้ที่เธอเกลียดที่สุด กลับกลายเป็นคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามา
บุคลิกเย่อหยิ่ง ดวงตาที่ทั้งเย็นชาและเย้ยหยัน ทว่าเขากลับยื่นมือให้เธอในยามที่โลกทั้งใบทอดทิ้ง
เมื่อตื่นขึ้น โมอานาเริ่มหวาดหวั่น...
หรือนี่ไม่ใช่แค่ความฝัน...
แต่เป็นคำเตือนจากโชคชะตา ว่าเขาคือคนเดียวที่เธอควรจะเชื่อใจ?
"พี่เชส"
แตะนิ้วลงบนริมฝีปากของเขา แต่เรี่ยวแรงมีเท่านี้จะห้ามปรามอะไรชายหนุ่มได้ เขาจูบลงบนแก้มเนียน แล้วก็อุ้มเธอไปที่โซฟา
"ว่าไง"
"ฉันลืมว่าฉันอยากไปคาเฟค่ะ"
"จูบอีกก่อน เดี๋ยวพี่พาไป"
โมอานาพยักหน้า อนุญาตให้เขาจูบ นั่งลงบนโซฟา หญิงสาวก็ถูกวางลงบนตัก ชายหนุ่มแตะนิ้วกับผิวแก้มเนียนละเอียด
"พี่เชส"
ถูกเขาจูบจนเคลิ้มไม่คิดต่อต้าน แต่มีอาการตื่นตระหนกอยู่บ้าง เพราะมือของเขาพัวพันไปมาบนร่างกายของเธอ จากที่ลูบไล้ ก็สอดเข้าไปใต้เสื้อ ทำเอาโมอานาถึงกับประหม่า ทำตัวไม่ถูก
"พี่ขอสัมผัสหน่อย"
"พะ พี่"
"ไม่ได้เหรอ"
กดปากจูบเรียวปากฉ่ำหวาน จูบแบบนี้แล้วเธอจะเอาสติที่ไหนไปคิด เขาอยากได้อะไรก็ให้ๆ เขาไปเถอะ! โมอานาคิดไม่ไหวแล้ว
"อือ" เสียงครางผ่านริมฝีปากอ่อนนุ่ม ลาเชสถือเป็นการตอบรับ มือของเขาลูบสัมผัสกับผิวเนื้อนุ่มละมุน เขาสัมผัสแผ่วเบา มือของชายหนุ่มให้ความรู้สึกอบอุ่น กระทั่งกลายเป็นความรุ่มร้อน
