สุภาษิตว่าไว้ 'คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล'
แต่ทำไมคนพาลที่เธอคบ ดันแหกกฎ อยากเป็นสามีเธอกันล่ะ!
ลูกแก้ว แก้วกัลยา
มีเพื่อนสนิทต่างเพศอยู่หนึ่งคน เขาก็หายตัวไปไม่ส่งข่าว
เธอเฝ้ารอ เฝ้าห่วง ปรารถนาให้เขามีความสุข
กระทั่งเพื่อนสนิทคนที่ว่าหวนกลับมาเจอเธออีกครั้ง
จากยาจก สายฟ้ากลายเป็น ทายาทมหาเศรษฐี
วูล์ฟ แครนตัน
มิหนำซ้ำ เขาน่าจะกลายพันธุ์เป็นลูกครึ่งปลาหมึก (จอมหื่น)
เดี๋ยวจับ เดี๋ยวจูบ เดี๋ยวนัวเนีย
หรือการเจอกันครั้งนี้ ต้องโบกมือลาความเป็นเพื่อน
เพื่อเพิ่มสถานะให้เขาเป็น สามี แทนกันนะ
"แกล้งอีกแล้วใช่ไหมคะ"
"แล้วแต่จะคิด"
ชายหนุ่มยื่นมือผ่านตัวแก้วกัลยา ไม่บอกให้เธอหลบ เพื่อเปิดประตูรถข้างหลัง หญิงสาวเหมือนถูกดันให้ขยับเข้าไปชิดรถ สายฟ้าคว้าตะกร้าปิกนิกมาถือเอาไว้ พอปิดประตูรถอีกมือก็คว้าไปจับมือแก้วกัลยาอย่างนุ่มนวลเท่าที่ผู้ชายแข็งกระด้างแบบเขาจะทำได้
"ถ้าไม่ชอบก็ดึงมือออกแล้วกัน ไม่ดึงออก จะถือว่าชอบ"
แก้วกัลยาเลือกที่จะเงียบ ก็ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่ว่าก็รู้สึกแปลกในหัวใจที่เดินจับมือกับเขา ระหว่างที่เธอใช้ความคิด สายฟ้าก็พาเธอเข้าไปในบ้าน
"ทำอะไรกันดี"
"สายฟ้าอยากทำอะไร"
"บอกไปเดี๋ยวโดนตบ"
"พูดแบบนี้อีกแล้ว"
ตอบกำกวม แล้วทำตาเหมือนยิ้มได้ พลอยทำให้แก้วกัลยาวางตัวไม่ถูก สงสัยแต่ก็มีบางอย่างที่ทำให้เธอเลือกจะเงียบแทนการถามให้กระจ่าง
