เพราะสัญญาที่ให้ไว้กับคนที่เคารพดุจพี่ชาย เขมินทร์จึงต้องรับเอาครองรักมาไว้เป็นเด็กในปกครอง
แต่เธอก็ช่างดื้อรั้น ขยันสร้างเรื่องปวดหัวให้เขาไม่เว้นแต่ละวัน
บอกซ้ายไปขวา บอกหน้าไปหลัง แถมชอบเข้าใจอะไรผิดๆ คิดเองงอนเองเก่ง
ให้ถึงเวลาก่อนเถอะเขาจะกำราบให้อยู่หมัด!

“ทำร้ายร่างกายกันแบบนี้ ระวังเป็นหม้ายนะ ฉันขอเตือนเอาไว้ก่อน”
“ปะ เป็นหม้ายอะไรกันคะ ครองโสดสนิท แฟนก็ไม่มี จะเป็นหม้ายได้ยังไงกัน”
“เธอไม่มีแฟนก็จริง แต่เธอมีสามีแล้วครองรัก ถ้าจะให้ฉันพูดหยาบคายขึ้นมาอีกสักหน่อย ก็คือเธอมีผัวเป็นตัวเป็นตนแล้วครองรัก”
“คุณเขม!”
ครองรักตกใจจนตาโต ริมฝีปากของหญิงสาวเผยอออกกว้างเป็นทรงกลม ครองรักทราบดีว่าเขมินทร์เป็นคนที่พูดจาค่อนข้างตรงไปตรงมา แต่ไม่คิดว่าจะตรงมากขนาดนี้ ตรงเสียจนเธอหน้าม้าน
“เรื่องจริง จะตกใจทำไม”
เขมินทร์ถามอย่างหน้าตาเฉย ครองรักทั้งเขินทั้งอับอาย และหมั่นไส้คนที่กำลังเลิกคิ้วมองเธอด้วยสายตาที่เปิดเผยออกว่า ‘เขาพูดอะไรผิดไปงั้นหรือ’
“คุณเขมเป็นคนที่พูดจาหน้าไม่อายแบบหน้าตาเฉยอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันคะ”
“ก็ตั้งแต่ได้เธอเป็นเมียนั่นแหละครองรัก”