พวกเธอเกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกัน ปีเดียวกัน เป็นเพื่อนกัน และตกอยู่ในสถานะเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ...เหมือนกัน
หอมละมุน งามเลิศวิจิตร มอบหัวใจให้ ไอศูรย์ ธันเดอร์ วราจักรธร โดยใช้สถานะเพื่อนสนิทใกล้ชิดและทอดสะพานให้เขาทางอ้อม
แต่เพื่อนสนิทหนุ่มจอมเย็นชาของเธอนี่สิ คาดเดาความรู้สึกได้ยากเหลือเกิน ทำตัวให้ดูง่ายกว่านี้สักหน่อยไม่ได้หรือไงนะ!
จะบอกไปก็กลัวเสียเพื่อน จะมัวชักช้าก็กลัวจะโดนผู้หญิงคนอื่นฉกไปครอง จนอยากจะลงมือปลุกปล้ำ รวบรัดเสียให้สิ้นเรื่อง!
จำไว้เป็นบทเรียนเลย ห้ามเป็นเพื่อนกับผู้ชายที่อยากได้เป็นสามี เพราะเรื่องง่ายจะกลายเป็นเรื่องยากเมื่อสถานะเพื่อนมันค้ำคอ...
“คุณอสูรขา”
“มีอะไรก็พูดมา”
“คุณอสูรหวงหอมไหมคะ”
หญิงสาวกลั้นใจถามก็ว่าได้ เธอรอคอยคำตอบ แก้มเนียนแดงก่ำไปหมด พอก้มหน้าลง ไอศูรย์ก็เชยคางเธอขึ้น เขาลดใบหน้าลงต่ำ ทำเอาหอมละมุนถึงกับเผลอกลั้นหายใจครู่หนึ่งระหว่างรอคำตอบ
“หวงสิ หวงมาก”
“คุณอสูร!”
หญิงสาวทุบอกเขา ปล่อยให้เธอใจเต้นไม่เป็นส่ำ รอคำตอบจากเขาเหมือนแกล้งกัน หอมละมุนมองค้อนคนเจ้าเล่ห์หน้านิ่ง
“ไม่ชอบให้หวง?”
“ไม่ใช่นะคะ หอมลุ้นคำตอบต่างหาก คุณอสูรน่ะใจร้าย ชอบแกล้งหอม”
