ความเข้าใจผิดเป็นเหตุให้ กาเนส เดอ ฟิลาฟลองซ์ ตัดขาดความสัมพันธ์กับ คาริตา เพียงพบรัก
จากคนรักจึงกลายเป็นแค่อดีตคนรัก...
กฎของแฟนเก่าคือการเพิกเฉยต่อกันไม่ใช่หรอกหรือ กาเนสบอกเลิกเธอ หยิบยื่นความเจ็บช้ำให้เธอ แต่กลับไม่ยอมตัดขาดจากชีวิตของเธอ ความเจ็บช้ำยังไม่ทันเจือจาง เขาก็หวนคืนกลับมา…
หึง! หวง! แสดงความเป็นเจ้าของ!
กระชากเธอกลับคืนสู่อ้อมแขนไร้หัวใจของเขาอย่างไม่ปรานี!
“มีอะไร”
อาการออดอ้อนแบบนี้ กาเนสไม่คุ้นเคย คาริตาไม่เคยอ้อนเขาเลย เธอเป็นคนรักที่แทบจะเรียกได้ว่าไร้ปากเสียง
หญิงสาวทำตัวเหมือนเงามากกว่า พยายามที่จะทำให้ตัวเองโปร่งแสงมากที่สุดเมื่อใกล้ชิดเขา จนกาเนสหงุดหงิดว่าเธอต้องการเขาจริงหรือเปล่า
“เพราะฉันเจ็บปวดค่ะ”
“เจ็บปวด?”
“ค่ะ การที่คุณเดินออกไปจากชีวิตฉัน ทำให้ฉันเจ็บปวด ฉันต้องทำงานเยอะๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองมีเวลาว่างสำหรับความเจ็บปวดค่ะ”
กาเนสแตะนิ้วลงบนพวงแก้มแดงปลั่ง ชายหนุ่มเกลี่ยนิ้วกับแก้มเธอเบาๆ คาริตาเขินอายอย่างน่ารัก เมื่อพยายามจะสื่อความรู้สึกของตัวเอง
“ฉันไม่รู้จะทำยังไงถึงจะรับมือกับความรู้สึกเคว้งคว้างที่เกิดขึ้นได้ ฉันไม่เคยต้องเจอกับความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ฉันก็เลยเลือกที่จะทำงานให้มากที่สุดค่ะ”
“ทำงานจนน้ำหนักลด?”
“ฉันไม่ค่อยหิวค่ะ แต่ฉันก็พยายามกิน แต่ก็ยังกินได้น้อย ฉันก็เลยต้องดูแลตัวเองเป็นพิเศษเพื่อไม่ให้ร่างกายของฉันทรุดโทรม”
“เป็นผู้หญิงที่โง่ชะมัด”
“ค่ะ ฉันโง่จริงๆ”