สิบปีมาแล้วที่ วราลี ยังคงเชื่อมั่น อดทน และเฝ้ารอให้คนรักของเธอกลับมาตามสัญญา แม้เขาจะไม่เคยติดต่อมาเลยสักครั้ง แต่เธอก็หล่อเลี้ยงหัวใจด้วยความหวังอันเต็มเปี่ยมเสมอ…
ลุค แซนฟอร์ด ใช้เวลาเพียงสิบปีสร้างตัวจนกลายเป็นมหาเศรษฐีชื่อดังระดับโลก และกลับมาเมืองไทยอีกครั้งพร้อมกับความเกรี้ยวกราด หมางเมิน เจ็บแค้น และกล่าวโทษเธอ แต่วราลีกลับทำหน้าซื่อตาใส ไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งเลวร้ายที่เคยยัดเยียดให้เขา ชายหนุ่มจึงคิดคาดโทษแล้วสะสางปัญหาคาราคาซังด้วยการแต่งงานกับเธอ เขาไม่ยี่หระต่อความสงสัย และปล่อยให้หญิงสาวคาดเดาไม่ออกว่าเขาจะทำเช่นไรกับภรรยาเก็บตกอย่างเธอ!
“จะไปไหน” เขารีบลุกขึ้น กางแขนล่ำขวางเธอไว้
“ฟางจะไปนอนห้องนอนเล็ก”
“ทำไมต้องไปนอนห้องนอนเล็ก” เขาเริ่มฉุนอีกแล้ว
“ฟางไม่อยากนอนกับพี่”
“แต่พี่อยากนอนกับฟาง!” เขายกมุมปากข้างหนึ่งขึ้นเล็กน้อย ดูไม่น่าไว้ใจเลย
“พี่ลุคเมารึเปล่า”
“ดื่มไปสองแก้วเอง” แค่วราลีตั้งท่าจะถอยหนี เขาก็คว้าข้อมือเธอไว้ทั้งสองข้าง “ตัวพี่ไม่เหม็นหรอก ฟางดมดูได้”
“ไม่เอา ไม่ดม!”
“งั้นพี่ดมฟางเอง พี่อยากดม” พูดจบเขาก็รวบตัวเธอเข้าสู่อ้อมกอด ใบหน้าหล่อเหลาโฉบลงมาอย่างรวดเร็ว เป้าหมายคือซอกคอที่เขาซุกไซ้จมูกและริมฝีปากอย่างเอาแต่ใจ
“อย่ารังแกฟางสิ!”
“ดื้อกับพี่เหรอ จะถูกลงโทษนะ!”
“เมื่อก่อนไม่เห็นมีลงโทษ!”
“อยากจะแย่ พี่รอให้ฟางโตแทบไม่ไหว แต่ตอนนี้ฟางโตแล้ว พี่จะให้ฟางเรียนรู้การถูกลงโทษแบบใหม่!”
