กฎข้อเดียวที่เธอต้องจำให้ขึ้นใจถ้าจะเป็นผู้หญิงของเขาก็คือ...ไร้หัวใจ
ด้วยอำนาจเงินตรา ความร่ำรวย และอิทธิพลของ เอียน แอดดิสัน ส่งผลให้ มธุรสา ก้าวเข้าสู่เส้นทางการเป็นผู้หญิงของเขา เพื่อแลกกับอิสรภาพและหลุดพ้นจากบุญคุณของครอบครัวที่ชุบเลี้ยงเธอมา!
แต่เธอก็ไม่สามารถทำตามกฎนั้นได้ เพราะมธุรสาตกหลุมรักเขาเข้าจนได้ และถ้าเอียนจับได้ เธอก็จะไม่สามารถอยู่เคียงข้างเขาได้อีกต่อไป ของเล่นที่ซื้อได้ด้วยเงิน อนาคตที่มองเห็นก็มีแต่ถูกโละทิ้งเท่านั้น!
“ก็ถ้าผมเบื่อ...ความสัมพันธ์ของเราก็จบเหมือนกัน”
มธุรสาได้ฟังอย่างนั้น ไม่รู้ทำไม ทั้งๆ ที่คิดว่ามันก็ควรเป็นเช่นนี้ แต่หัวใจเธอกลับเจ็บแปลบอย่างแปลกประหลาด
“ก็ยุติธรรมดีค่ะ” หญิงสาวบอกเขาออกไปในที่สุด “เพราะฉันก็ไม่คิดว่าตัวเองจะรักคุณ...”
เธอเอ่ยด้วยความมั่นใจ สีหน้าเรียบเฉย ไม่มีอาการเคืองโกรธหรือเง้างอนอย่างผู้หญิงที่เอียนเคยพบเจอมาสักครั้ง
เห็นได้ชัดว่ามธุรสาไม่คิดจะผูกมัดเขาแม้แต่น้อย เธอทำเหมือนว่านี่คือธุรกิจที่ตรงไปตรงมา
“ผมชอบคุณก็ตรงนี้แหละ คุณตรงไปตรงมาดีรสา” เอียนกล่าวชมเชยหญิงสาวใต้ร่าง ขณะปล่อยมือที่จับข้อมือทั้งสองข้างของหญิงสาวออก แล้วเปลี่ยนมาจับคอเสื้อของเธอแทน
“ถ้างั้น...”
มธุรสาถึงจะเข้าใจ แต่ก็อยากจะถ่วงเวลานี้ให้ยืดออกไปอีกหน่อย คำพูดกับการกระทำคนเราบางครั้งก็สวนทางกันอย่างห้ามไม่อยู่ ทั้งที่เธอเข้าใจ แต่เธอก็ยังกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่ดี
แต่เอียนไม่ให้โอกาสนั้นกับเธออีกแล้ว
“จุๆ...” เขาส่งเสียงห้าม “หมดเวลาพูดคุยกันแล้ว”
“คุณเอียน...”
