กฎเหล็กสูงสุดของการเป็น ‘เจ้านาย’ คือ ‘ไม่กิน’ ลูกน้องของตัวเอง...
แต่ถ้าบังเอิญ ‘ลูกน้อง’ อย่างเธอ ‘เผลอกิน’ เจ้านายไปแล้วแบบไม่รู้ตัว ควรจะทำอย่างไรดี!
ในช่วงเวลาอกหัก รักคุด เพื่อนตุ๊ดไม่ว่างปลอบ ชะนีเปลี่ยวไม่ควรริไปเที่ยวกินเหล้าเข้าผับ เพราะผลที่ตามมานั้นมันอาจจะร้ายแรงกว่าที่คิด แน่นอนว่า จินดาหรา ไม่เชื่อ แต่สุดท้ายคอเหล้าอย่างเธอก็เสียท่า ตื่นเช้ามาก็เจอเทพบุตรรูปงามนอนหลับพริ้มเปลือยกายอยู่ข้างๆ ที่ร้ายกว่านั้น รอยขบกัดทั่วตัวของเขาก็บ่งชัดว่าเมื่อคืนเขารับ ‘ศึกหนัก’
นี่ยังไม่รวมว่าเทพบุตรหนุ่มรูปงามที่เข้าใจนั้นแท้จริงแล้วคือ โนอาห์ คิงสตัน แมคฟาแลนซ์ ‘บอสปีศาจในตำนาน’ ผู้เป็นจอมเผด็จการ โหดเหี้ยม เย็นชา อำมหิต โลกส่วนตัวสูงปรี๊ดจนผู้คนไม่กล้าเข้าใกล้ และชอบ ‘กิน’ หัวลูกน้องเป็นอาหาร แล้วความผิดที่เธอเผลอกินเจ้านายไปแค่ครั้งเดียวล่ะ จะต้องชดใช้ให้เขามากขนาดไหน
ลาออก! งานนี้เธอจะลาออก!
“ผมถามแค่ว่า คุณอยากจะลาออกใช่ไหม”
คำถามตรงไปตรงมานั้นทำให้เธอคอแข็ง หญิงสาวมองหน้าเขานิ่ง กึ่งตอบรับกึ่งปฏิเสธ เพราะต้องการรอดูท่าทีของเขาก่อน ซึ่งโนอาห์คงจะรู้ทัน เพราะชายหนุ่มเปิดแฟ้มบางๆ สีดำที่อยู่ใต้มือของเขาที่เธอเพิ่งสังเกตเห็น แล้วเลื่อนส่งมันมาให้เธอ
“ลองเปิดอ่านสัญญาดูสิ”
ประโยคสั่งนั้นทำให้จินดาหรายอมทำตาม แล้วเห็นว่าเป็นสัญญาจ้างงานที่เธอเซ็นกับเขาไปแล้วนั่นเอง มองท้ายสัญญายังเห็นลายเซ็นเธอเด่นหรา
“ก็ไม่มีอะไรแปลกตรงไหนนี่คะ”
“คุณควรอ่านในส่วนของกรณีผิดสัญญาให้ละเอียดนะ”
คำแนะนำและน้ำเสียงหวังดีเกินไปนั้นทำให้จินดาหราก้มหน้าอ่านส่วนนั้นอย่างถี่ถ้วนอีกครั้ง ก่อนจะสะดุ้งโหยงแล้วตะโกนออกมาดังลั่น
“ผิดสัญญาชดใช้เงินสามสิบเท่า!”
“ใช่...สามสิบเท่า”
คุณพระคุณเจ้าช่วย!
จินดาหราหลั่งน้ำตาในใจ ค่อยๆ บรรจงปิดแฟ้มสีดำนั้นอย่างช้าๆ แล้วเงยหน้าส่งยิ้มการค้าเอาอกเอาใจผู้คนออกมา แล้วถามเขาเสียงหวานยิ่งกว่ารอยยิ้มว่า
“คุณคิดว่าฉันเริ่มงานวันนี้เลยจะช้าไปไหมคะบอส”
