สาวงามอย่าง อนุช ไม่เคยหมั่นไส้ใครจริงจัง เขาคือคนแรกที่หล่อนตบหน้า
วรงค์ รู้ว่าโดนเกลียด จึงอยากเว้นระยะห่าง แต่เขาก็ทิ้งหล่อนที่กำลังถูกคนโรคจิตตามติดไม่ลง
ความใกล้ชิดทำให้หล่อนเริ่มคิดมาก อนุชหลงรักคนที่เคยชิงชัง แถมยังถูกมองว่าเป็นตัวภาระของเขาอีก
เฮ้อ! เป็นสาวในฝันของหนุ่มๆ หลายต่อหลายคน แต่ให้ทำตัวเป็นสาวในสเปกของวรงค์ ไม่ง่าย!
“กลัวว่าฉันจะรักเธอหรือ”
ทำไมความคาดหวังของหล่อนจึงถูกตีความเป็นความกลัวไปได้
“ไม่ใช่โว้ย!” อนุชอยากกรี๊ดให้ลั่นรีสอร์ต
“แต่เธอจะวิ่งหนีไปสุดขั้วโลก?” วรงค์เดา
“บ้า!” หญิงสาวหลุดหัวเราะ “ถ้านาย ‘ยัง’ เป็นมนุษย์ปกติ ฉันรับมือไหวอยู่แล้ว ไม่แน่นะ...ฉันอาจจะตอบว่า...”
หญิงสาวจ้องลึกเข้าไปในตาดำขลับ
“...ฉันรักนายมานานแล้ว...” หยุดหายใจช่วงสั้น “...ก็ได้...”
