สาวงามอย่าง อนุช ไม่เคยหมั่นไส้ใครจริงจัง เขาคือคนแรกที่หล่อนตบหน้า

        วรงค์ รู้ว่าโดนเกลียด จึงอยากเว้นระยะห่าง แต่เขาก็ทิ้งหล่อนที่กำลังถูกคนโรคจิตตามติดไม่ลง

        ความใกล้ชิดทำให้หล่อนเริ่มคิดมาก อนุชหลงรักคนที่เคยชิงชัง แถมยังถูกมองว่าเป็นตัวภาระของเขาอีก

        เฮ้อ! เป็นสาวในฝันของหนุ่มๆ หลายต่อหลายคน แต่ให้ทำตัวเป็นสาวในสเปกของวรงค์ ไม่ง่าย!

        “กลัวว่าฉันจะรักเธอหรือ” 

        ทำไมความคาดหวังของหล่อนจึงถูกตีความเป็นความกลัวไปได้

        “ไม่ใช่โว้ย!” อนุชอยากกรี๊ดให้ลั่นรีสอร์ต 

        “แต่เธอจะวิ่งหนีไปสุดขั้วโลก?” วรงค์เดา

        “บ้า!” หญิงสาวหลุดหัวเราะ “ถ้านาย ‘ยัง’ เป็นมนุษย์ปกติ ฉันรับมือไหวอยู่แล้ว ไม่แน่นะ...ฉันอาจจะตอบว่า...” 

        หญิงสาวจ้องลึกเข้าไปในตาดำขลับ

        “...ฉันรักนายมานานแล้ว...” หยุดหายใจช่วงสั้น “...ก็ได้...”