ครีกรีซ อัลวาเกรโดร เปรียบได้กับมัจจุราชรูปงาม ความกร้าวกระด้าง ดุดัน ไร้หัวใจของเขากระแทกเข้าใส่สมันน้อยหน้าหวาน อภิมหาเศรษฐีชาวกรีกผู้เย่อหยิ่งปรากฏตัวอย่างมาดมั่น แสดงอำนาจอย่างเกรี้ยวกราด เพื่อสืบค้นความจริงที่พี่สาวของเธอปกปิดเอาไว้ ด้วยการจำกัดอิสรภาพของ ดุจตะวัน สุริยากร ต่อให้หญิงสาวดื้อรั้นฝ่าฝืนก็ไม่อาจต่อกรกับมัจจุราชร้ายที่ต้องการช่วงชิงหลานสาวผู้เป็นดั่งดวงใจของเธอ!
“ฉะ…ฉันจะไปชอบคุณได้ยังไงกันคะ”
“ไม่ต้องโกหกน่าเบบี๋ โกหกใครก็โกหกได้ แต่คุณโกหกตัวเองไม่ได้หรอก ยอมรับเสียเถอะว่าคุณสนใจผม”
“คนหลงตัวเอง”
ครีกรีซกดจมูกและริมฝีปากลงบนผิวแก้มนุ่มเนียน แก้มเธอหอมมาก ผิวเนื้อก็เนียนละเอียดจนเขาต้องก้มลงหอมซ้ำอีกครั้ง
“ปล่อยฉันนะ!”
“ปากสั่งให้ปล่อย แต่ไม่เห็นดิ้นสักนิดเลยนี่”
“ก็คุณอุ้มฉันอยู่นี่คะ”
“แต่มือคุณว่างนี่ ถ้าไม่อยากให้ผมทำแบบนี้ก็ตบผมสักทีสิ ตบเลย”
ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจและมั่นอกมั่นใจ เขาเป็นผู้ชายที่น่าหมั่นไส้เหลือเกิน แต่ดุจตะวันก็ไม่กล้าที่จะตบเขาอย่างที่ชายหนุ่มท้าทาย
“ถ้าคุณไม่ปล่อยฉัน ฉันจะตบคุณจริงๆ นะคะ”
“ตบสิ แต่การตัดสินใจตบผมมันอันตรายมากนะ”
