ค่ำคืนลึกซึ้งในครานั้น สาวใช้อย่าง ปาริมา เลือกจะเก็บเป็นความลับโดยไม่ปริปากบอกใคร ฟาบิโอ คาสซาโน่ เองก็จำเหตุการณ์อะไรไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เพราะอาการขาดสติจากฤทธิ์แอลกอฮอล์
เจ้าชายกับสาวใช้ก้นครัวอย่างนั้นหรือ...ไม่มีทางลงเอยกันได้เหมือนดั่งเทพนิยายอย่างแน่นอน
ในขณะที่เธอพยายามซ่อนตัวเองจากสายตาของเจ้านายหนุ่ม ปาริมาไม่รู้เลยว่า อีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ ฟาบิโอไม่ใช่เจ้านายที่เคร่งขรึมคนเดิม เพิ่มเติมคือมีข้อเรียกร้องที่กำลังทำให้เธอกลัว!
“เรื่องที่ถามเมื่อคืน เธอมีคำตอบให้ฉันหรือยัง”
“คือผิง…” ปาริมาเอ่ยออกมาเพียงเท่านั้นเสียงก็ขาดหายไป หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดไปเฮือกใหญ่ ก่อนจะเปิดปากอีกครั้ง
“ผิง...ปฏิเสธได้ใช่ไหมคะ”
“ที่พูดออกมาน่ะ แน่ใจแล้วใช่ไหม”
เสียงทุ้มไม่ได้นุ่มนวลแต่ทว่าก็ไม่ได้แข็งกระด้าง ราวกับว่ากำลังถามเพื่อให้เธอได้ตัดสินใจอีกครั้ง ดวงตากลมโตจ้องลึกเข้าไปในนัยน์ตาสีเทาอ่อนที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว เป็นอีกครั้งที่ปาริมาต้องเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ก่อนหญิงสาวจะพยักหน้าหงึกๆ
“แน่ใจค่ะ”
ปาริมาไม่รู้เลยว่าตัวเองตอบเสียงเบาหวิวมากแค่ไหน ทั้งๆ ที่เป็นคำปฏิเสธ แต่ฟาบิโอกลับยกยิ้มที่มุมปากอย่างที่ปาริมาไม่มีโอกาสได้เห็นบ่อยนัก
“เชื่อฉันเถอะ เธอไม่ได้อยากปฏิเสธหรอก”
“ผิงไม่…”
