กิซเซ โรเวนฟอร์ด ดยุคแห่งบาโรธารี ผู้ครอบครองอำนาจหนึ่งในสี่ส่วนของประเทศ ชายหนุ่มรูปงาม เนื้อหอม ร่ำรวย ทั้งโลกนี้คนที่กล้ายัดเยียดให้เขาเป็นคนชราคงมีเพียงคนเดียว คือคู่หมั้นสาวน้อยที่มีอายุห่างจากเขาสิบสองปี กิซเซปล่อยเธอดีดดิ้นเอาแต่ใจ เพราะเมื่อไรที่หญิงสาวอายุครบยี่สิบปี เธอก็ต้องกลายเป็นภรรยาของเขาอย่างไม่มีทางเลี่ยง
หวานนิทรา คาลิซโต อิราวัฒน์สกุล คู่หมั้นจำยอมของท่านดยุคที่อยากจะถอนหมั้นทุกขณะจิต เธอยังสาวยังสวย ไหนเลยจะอยากมีพันธะผูกพันตั้งแต่อายุสิบเจ็ด! หวานนิทราปฏิเสธการแต่งงานกับเขา พร้อมออปชั่นพิเศษเสนอเป็นคนช่วยคัดเลือกว่าที่เจ้าสาวคนใหม่ แต่พอชายหนุ่มตอบรับง่ายๆ คนที่ชอบนอนเป็นชีวิตจิตใจกลับถูกโรคนอนไม่หลับรุมเร้า เธอตาค้าง กระสับกระส่าย แล้วเริ่มมีอาการเหมือนจะเสียดาย เอ่อ...เธอต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ ที่เสียดายคนแก่ชราวัยไม้ใกล้ฝั่งแบบนั้น!
“ทำหน้าบึ้งใส่พี่ทำไมครับ หรือว่าง่วงนอน ประตูตรงนั้นเชื่อมกับห้องนอน ถ้าไม่มีอะไรทำก็ไปนอนเถอะ นินาชอบนอนไม่ใช่เหรอครับ”
“นินานอนไม่หลับหรอก!”
“ทำไมล่ะครับ หือ?”
“นินาจะนอนหลับได้ยังไงกันคะ เพราะพี่กิซนั่นแหละ พอนินาไม่อยู่ด้วยก็มีผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาขอพบพี่กิซเต็มไปหมด!”
“แล้วไม่ดีหรือยังไงครับ นินาปฏิเสธการแต่งงานกับพี่ เฝ้ารอโอกาสจะถอนหมั้นกับพี่ทุกลมหายใจเข้าออก นินาน่าจะชอบนะครับที่มีสุภาพสตรีมาให้พี่เลือกค่อนข้างเยอะพอสมควร”
“เชอะ! ใครจะไปชอบกันเล่า!”
หวานนิทราตอบกลับทันควัน แล้วปริมาณผู้หญิงเรียงยาวเป็นหางว่าวนั้นไม่สมควรถูกเรียกว่าเยอะพอสมควร ต้องเรียกว่าเยอะมาก! ต่างหากล่ะ ทำไมถึงได้เนื้อหอมนักนะ นินาหมั่นไส้!
