การิต พัชรกิจขจร นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง ผู้ถือครองกรรมสิทธิ์บ่อน้ำมันหลายแห่งทั่วโลก เกิดมีปัญหากับมาเฟียท้องถิ่นในอิตาลีเข้า การิตจึงวางแผนโดยการใช้มาเฟียมาหักล้างมาเฟียด้วยกันเอง ด้วยการบุกเข้าไปฉกตัวลูกสาวมาเฟียอย่างสาวน้อย เชิญขวัญ ภูริวัฒนภากร มาเป็นผู้หญิงของตน แต่การที่เขามีเงินทองอย่างล้นหลามนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเมื่อต้องมางัดข้อกับบรรดาโคตรมาเฟียญาติโกโหติกาของหล่อน ที่ทั้งห่วงและหวงสาวน้อยเชิญขวัญกันทั้งบ้าน แต่อะไรก็ไม่หนักใจเท่ากับนางฟ้าน้อยเหยื่อสาวคนสวยของเขานี่สิ! หล่อนทั้งนัยน์ตาใสและน่ารักเหลือทน ยิ่งการิตได้อยู่ใกล้แม่นางฟ้ามาเฟียแสนสวยมากเท่าไร ก็คอยแต่เผลอคิดอยากจะได้หล่อนมาครอบครองอยู่ร่ำไป และการที่จะเอานางฟ้าออกมาจากดงมาเฟีย ที่ทุกคนต่างพากันลงความเห็นว่าจะเก็บหล่อนเอาไว้ฟูมฟักตลอดไปนั้น ก็ไม่ง่ายเลยที่คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาจะสุขสมใจได้
“น้องเชิญรู้ไหมว่าพี่กำลังจะทำอะไร”
การิตถามเสียงแหบพร่า จ้องลูกแกะน้อยไม่วอกแวก
“ไม่รู้สิคะ” คนตัวเล็กเบือนหน้าหนี แต่การทำเช่นนั้นกลับเปิดทางให้เขาใช้ริมฝีปากรุกล้ำไปทั่วบริเวณดวงหน้า ใบหู และเลื่อนต่ำลงมากระทั่งถึงซอกคอได้อย่างถนัดถนี่
“คืนนี้น้องเชิญจะต้องตกเป็นของพี่ และครั้งนี้จะไม่มีเรื่องของยาบ้าๆ นั่นเข้ามาเกี่ยวข้องอีก แต่ถ้าน้องเชิญกลัวว่าพี่จะไม่มีแรงอยู่ถึงเช้าแล้วละก็ ขอให้วางใจได้เลย เพราะพี่รับประกันว่า ถึงไม่มียามากระตุ้น พี่ก็มีความสามารถพอที่จะอยู่ที่นี่ บนเตียงนี้ กับน้องเชิญยันฟ้าสว่าง”
เขากล่าวก่อนจะจู่โจมโดยการซุกไซ้ไปบนลำคอระหงอีกครั้ง มือทั้งสองข้างถลกกระโปรงของร่างบางขึ้น
“ชุดนี้ราคาแพงนะคะ พี่ริตไม่ควรจะทำมันยับ เพราะอาจจะมีคนประมูลมันไปแล้วก็ได้”
เชิญขวัญเตือนด้วยใบหน้าอันแดงระเรื่อ แต่เขากลับไม่มีทีท่าว่าจะใส่ใจ ยังคงลูบไล้และจูบซับเบาๆ ไปทั่วเรือนร่างของเธออย่างหลงใหล
“พี่บอกน้องเชิญหรือยังครับ ว่างานในคืนนี้ พี่เหมาทั้งคน แล้วก็ชุด!”
ร่างสูงเอ่ยพลางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนออกทีละเม็ด ทว่าสายตาคมยังคงจับจ้องดวงหน้าของเชิญขวัญไม่ไปไหน คนถูกมองเลยเริ่มทำหน้าไม่ถูก
“พี่ริตหมายถึงชุดนี้เหรอคะ หรือว่าหมายถึงชุดอื่นๆ ด้วย”
“พี่หมายถึงชุดนี้ แล้วก็คนนี้คนเดียว!!!!”
