เมื่อสาวช่างฝัน ระฆังแก้ว ชลาธิป ได้พบกับชายในฝัน ครีเซ เตมีกีลา เธอแอบมองเขาจนน้ำลาย แทบหก เพราะเขาตรงสเปกไม่มีที่ติ กระทั่งตัดสินใจสารภาพความรู้สึกออกไป ชายหนุ่มตอบกลับมาเพียงแค่ ‘ครับผม’
สรุปว่าโอเค หรือ โนเค ยังคลุมเครือ ระฆังแก้วจึงตีหน้ามึนทำตัวเป็นมิตรที่มีเจตนาแอบแฝง
เธออยากคบเขาเป็นแฟน แต่จะไม่กระโตกกระตากจนว่าที่แฟนตกใจวิ่งหนี
สเต็ปการจีบแบบเนียนๆ เริ่มจากการเป็นเพื่อน (ชั่วคราว) ก็ได้นะ ทว่า โชคชะตาคงเห็นใจ มัดด้ายแดงให้เธอและเขากะทันหัน สถานการณ์จากคนรู้จัก กลายเป็นแฟน และขยับเป็นว่าที่คู่แต่งงาน ว่องไวจนหัวใจสาวเคยโสดเกือบวาย
เดี๋ยวนะ! เธอชอบเขามาก แต่หวังคบเขาเป็นแฟนเพื่อดูใจ
ส่วนเขาที่มีท่าทีเย็นชาต่อเธอแบบนั้น แต่จะจับเธอแต่งงานสายฟ้าแลบ อย่างนี้ก็ได้เหรอ….
“คุณพูดเรื่องแต่งงานขึ้นมา ฉันยอมรับว่าอึดอัดนิดหน่อยค่ะ ฉันคิดว่าเราคบกัน เป็นคนรักกัน แต่เรื่องแต่งงาน ฉันไม่เคยคิดถึงเลยค่ะ”
“ตรงกันข้าม สำหรับผม ผมคิดเรื่องแต่งงานหลายครั้งเหมือนกัน”
ความจริงจังของครีเซและเธอแตกต่างกันงั้นเหรอ แต่ระฆังแก้วก็ไม่ได้คิดจะหลอกลวงเขาหรือคบเขาเล่นๆ เพียงแต่เธอต้องการเวลา
“แล้วเจ้าสาวเป็นฉันเหรอคะ”
“สำหรับตอนนี้ก็คงเป็นแบบนั้น”
“จริงด้วยค่ะ ในอนาคต เราอาจต้องเลิกกัน อาจคบกันไม่ถึงวันแต่งงาน แต่ฉันอยากให้คุณรู้ไว้นะคะ ต่อให้เราต้องเลิกกัน เราจับมือเดินไปด้วยกันไม่ได้ แต่ฉันจะไม่เลิกกับคุณเพราะเราทะเลาะกัน มีปากเสียงกัน ฉันจะเลิกด้วยความเข้าใจ และก็อยากเป็นเพื่อนกับคุณตลอดไปค่ะ”
“ผมไม่เป็นเพื่อนกับแฟนเก่า”
