หนึ่งปีที่ได้รู้จัก เจ็ดปีที่ต้องห่างเหิน…
แต่โชคชะตาก็ทำให้ พลอยน้ำฟ้า ได้หวนมาพบเขาอีกครั้ง ความสุขแสนวิเศษแฝงไว้ด้วยความเจ็บแปลบ เพราะไม่ว่าอย่างไรเธอก็ยังเป็นได้แค่ ‘เพื่อนไม่สนิท’ ผู้แอบรัก
พยัคฆ์ ไทเกอร์ แวนเดอร์ฟอร์ด ยังคงเห็นพลอยน้ำฟ้าเป็นยายขี้ขลาดจอมซื่อบื้อคนเดิม ถ้าหากต้องรอเธอรู้ใจตัวเอง เขาคงต้องแก่ตายก่อนได้แต่งงาน
จาก ‘เพื่อนไม่สนิท’ ต้องขยับเป็น ‘เพื่อนสนิท’ ไม่สิ! พยัคฆ์ต้องการเป็นมากกว่านั้น เขาจัดการต้อนเหยื่อ หยิบยื่นความใกล้ชิด ปากว่ามือถึง โปรยเสน่ห์ใส่เธอรัวๆ ตำแหน่ง ‘สามี’ ต่างหากที่เขาจะมอบให้เธอเป็นของขวัญ
ไม่ใช่ปาฏิหาริย์ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ไม่ใช่โชคชะตา เพราะเธอ...คือเป้าหมายที่เขาต้องการเป็นเจ้าของเท่านั้น!
“ยังไม่ชินกับฉันหรือไง”
“ยังค่ะ พลอยตื่นเต้น ทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้เสือ”
“งั้นฉันก็ต้องไปอยู่ไกลๆ เธอสินะ”
“เสือคะ”
พลอยน้ำฟ้าคว้ามือชายหนุ่มเอาไว้ หญิงสาวอึกอัก แต่เธอต้องมีความกล้าให้มากขึ้น ตัดสินใจแล้วนี่ ว่าจะสื่อสารกับเขาตรงๆ ก็ต้องทำตามที่ตั้งใจไว้
“พลอยอยากให้เสืออยู่ใกล้พลอยค่ะ”
“ใกล้แค่ไหน”
“ใกล้แบบ ใกล้มากๆ ค่ะ”
“ใกล้แบบนี้พอไหม”
ชายหนุ่มเอนตัวเข้าไปหาเธอ พลอยน้ำฟ้าสอดแขนเข้าไปกอดรัดบั้นเอวของเขา แล้วก็เงยหน้าขึ้นสบตากับชายหนุ่ม
“หรือใกล้กว่านี้”
