ดีลลับระหว่างตระกูลทำให้ เพียงฟ้า และ พายุ กลายเป็นคู่หมั้นกันมาห้าปีเต็ม ห้าปีที่ไม่เคยเจอ ไม่เคยเดต และไม่เคยติดต่อกัน กระทั่งเกิดนัดแรกของกันและกัน มันช่างน่าประทับใจเสียจริง
เธอถูกคู่หมั้นเอาไปทิ้งไว้ร้านข้าวแกง!
ได้! เจอเธอแน่... ยิ่งรู้มาว่า ใครบอกเลิกก่อน คนนั้นแพ้ เธอก็จะจัดให้หนักทุกดอก จนกว่าเขาจะทนรำคาญไม่ไหวแล้วขอยกเลิกการแต่งงานไปเอง
“ฉันอายุสามสิบห้าแล้วเพียงฟ้า ไม่ใช่เด็กอนุบาล ถ้าคิดจะเอาคืนที่ฉันทิ้งเธอไว้ในร้านอาหารคราวก่อน วิธีนี้มันเด็กเกินไป”
“ถ้าวิธีนี้มันเด็ก...งั้นต่อไปฟ้าจะลองใช้วิธีแบบผู้ใหญ่ดูแล้วกันนะคะ”
“หึ อย่ามาร้องไห้โวยวายหาว่าฉันรังแกเด็กก็แล้วกัน”
“ไม่หรอกค่ะ”
ในเมื่อพายุรู้ทันอย่างนี้ ต่อไปเธอคงต้องคิดวิธีที่แยบยลมากขึ้น เพราะวิธีเอาคืนแบบเด็กๆ คงทำอะไรชายหนุ่มไม่ได้อย่างที่เขาว่าจริงๆ
เขาเตรียมจะอ้าปากไล่เมื่อเห็นเพียงฟ้าพาตัวเองเข้ามาใกล้เกินความจำเป็น หากแต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร พลันดวงตาคู่คมก็เบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจเมื่อคนเด็กกว่าโน้มใบหน้าลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
และ...
จุ๊บ!
เพียงฟ้าฝากรอยจูบไว้ข้างแก้มสากโดยไม่บอกกล่าว ทำเอาคนที่ไม่คาดคิดว่าเธอจะกล้าทำอย่างนี้ถึงกับนิ่งอึ้ง นั่งตัวแข็งราวกับถูกไฟช็อต
“ไว้วันหลังฟ้าจะมาใหม่นะคะ...ว่าที่สามี”
ว่าจบร่างระหงก็เดินยิ้มร่าออกไปจากห้องอย่างอารมณ์ดี
การคุยโทรศัพท์สอบถามข้อมูลของชายหนุ่มจากมารดาของเขา ไม่ได้ทำให้เพียงฟ้ารู้จักแค่สิ่งที่พายุชอบหรอก หากแต่สิ่งที่เขาไม่ชอบเธอก็รู้มาเช่นเดียวกัน
และนั่นละ คือสิ่งที่เพียงฟ้าจะทำหลังจากนี้...
