เมื่อโลกกลมๆ เหวี่ยงอดีตคนเคยรักให้มาเจอกัน ลมหนาว คิดอยากจะให้ลมรักเก่าหวนกลับมาอีกครั้ง เธอเคยตัดสินใจผิดพลาดบอกเลิกเขา มาครั้งนี้เธอจึงส่งสารท้ารบว่าพร้อมจะง้อขอคืนดีแฟนเก่าด้วยวิธีการอ่อยเหยื่อ!
นี่เธอคงลืมไปกระมัง ว่าเขาไม่ใช่ไอ้ชายแดนคนเดิม!
ชายแดน ไตรเทพลักษณ์ เครโก้ ผู้ชายสายเถื่อนแสนเย็นชาที่มีเพียงสายตาแห่งความชิงชังมอบให้เท่านั้น ท่าทีของเธอไม่ได้รู้สึกผิดเลยสักนิด มิไยยังยิ้มให้เขาอย่างทอดสะพาน ใช้ชั้นเชิงรุกเข้าใส่ แถมยังใจกล้าทำชม้ายชายตา นี่ถ้าเขาหลงเสน่ห์เธออีกรอบ มันก็แค่หลวมตัวเท่านั้น...เท่านั้นจริงๆ
“มารยา”
“หนาวไม่ได้...หนาว...ต้องทำยังไง พี่ชายแดนถึงจะเชื่อ”
“นางแบบสาวดาวค้างฟ้าแบบเธอไม่เหมาะกับที่นี่”
“หนาวรักพี่นะคะ”
“คำรักของเธอเก็บกลับกรุงเทพฯ ไปเถอะ”
เขาหมุนกายหันหลังเพื่อจะขึ้นรถ แล้วก็ต้องยืนแข็งทื่อ เมื่อถูกสองแขนเล็กสวมกอดจากทางด้านหลัง เสื้อเชิ้ตที่สวมรับรู้ถึงความเปียกชื้น
ขอร้องอย่าไล่หนาว”
“ปล่อย”
“ไม่ปล่อย ให้โอกาสหนาวได้ไหม หายโกรธนะคะ หนาวจะง้อพี่เอง จะง้อให้มากๆ จะทำทุกอย่างให้พี่ชายแดนพอใจ” ปากอิ่มอู้อี้กับแผ่นหลังกว้าง มันเป็นเรื่องน่าอาย แต่ลมหนาวไม่รู้จริงๆ ว่าควรทำอย่างไร จะต้องง้อแบบไหนให้พี่ชายแดนยอมเปิดใจรับเธออีกครั้ง
“นะคะ ได้โปรด ยังไม่ต้องรักหนาวก็ได้ แต่อย่าไล่กันก็พอ”
“เธอมีสิทธิ์ต่อรองด้วยเหรอ” น้ำเสียงเย็นชามาก เย็นชาจนคนฟังหนาวสะท้านไปถึงขั้วหัวใจ
“หนาว...”
