ความสุขที่เกิดขึ้นเพียงชั่วคืนเดียว แลกกับคนทรยศที่ทิ้งเธอไว้อย่างไม่ไยดี  ศิวนาถ  โหดเหี้ยมเกินคน คิดจะทิ้งก็ทิ้ง คิดจะกระชากเธอมาเขาก็ทำ

          จะง้อเธอน่ะหรือ ไม่มีทาง...

          จะสร้างความไว้วางใจอีกครั้ง บอกเลยว่ายาก

          จะเอารักมาแลก ก็ต้องใช้ใจแลกใจ! 

          “มองอะไร”

          “มองเมีย”

          ศิวนาถหัวเราะเบาๆ เมื่อแสงเพชรส่งสายตาเขียวปัดมาให้ มองก็ว่า ตอบตรงๆ ก็ไม่พอใจ เอาใจยากชะมัดมนุษย์เมีย!

          “มองว่า...ตอนตื่นก็ดูเรียบร้อยดี แต่ตอนนอนนี่ นอนดิ้นมาก ดูสิ นอนจนผมยุ่งอย่างกับรังนก แล้วยังหน้ามันจนเกือบจะทอดไข่ได้”

          “มันจะมากเกินไปแล้วนะ ศิวนาถ”

           แสงเพชรโกรธจัด แม้ว่าจะลูบผมตัวเองแล้วพบว่ามันยุ่งเหยิงจริงอย่างเขาว่า ส่วนหน้า...ตื่นมาก็หน้ามันกันทุกคนนั่นแหละ!

          ถ้อยคำที่เตรียมจะเล่นงานศิวนาถหายไปเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาใกล้แล้วหอมแก้มเธอดังฟอดใหญ่ และยังจงใจแต้มริมฝีปากลงบนมุมปากของเธอแผ่วเบา

          “ชื่นใจของพี่”