หลังพาตัวเองไปอยู่ฮ่องกงหลายปี เรอัล ธาดาดำรง แมคไคล์ ก็บินกลับมาเมืองไทยอย่างถาวรเพราะมีเป้าหมายใหญ่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ชื่อ พัดชา
คิดจะเป็นเสือต้องออกล่า ไม่ใช่รอเวลาให้เหยื่อมาอ่อย เรอัลไม่มัวอ้อยอิ่งอืดอาด ปล่อยให้พัดชามีโอกาสได้ชายตามองชายอื่น เพราะเธอคือสิทธิ์ของเขาตั้งแต่เข้ามาอยู่ร่วมชายคา
“ฉันไม่เคยเห็นหนูผิงเป็นของเล่นเลยนะเด็กน้อย”
“ตะ...แต่เมื่อกี้นี้คุณเรอัล”
“มันคือการแสดงความรู้สึก ความรู้สึกที่ฉันเก็บกักอยู่ในนี้ไง เข้าใจไหม” ดวงตากลมโตชุ่มน้ำกะพริบปริบๆ เอียงใบหน้าน่ารักมองอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจ นี่เขาจะบอกว่าชอบเรากระนั้น
“แก้มหอมมาก”
“คุณเรอัลชอบเอาเปรียบ”
“งั้นหอมแก้มฉันคืน เราจะได้เสมอภาคกัน” ไม่พูดเปล่ายังเอียงแก้มให้อีกด้วย พัดชาหน้าแดงกว่าเดิม
