ไทเลอร์ เครก คือเทพบุตรที่ได้ครอบครองเป็นเจ้าของทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรารถนา มีสิ่งเดียวที่เขาอยากมีไว้ครอบครอง แต่หลุดมือไป นั่นคงเป็น พิลาสินี
ทางเส้นขนานระหว่างเขากับเธอกลับเจอจุดยูเทิร์นให้ได้มาพบกันอีกครั้ง เขาเปิดตาแล้วค้นหาความจริงบางอย่าง บทลงทัณฑ์ที่คิดไว้ว่าจะแสนร้ายจึงกลายเป็นบทรุกเนียนๆ ที่กลับมาจีบเมียตัวเองอีกครั้ง เพราะมีกาวใจชั้นดียี่ห้อ ‘มาลี’ เด็กหญิงทาสแมวตัวน้อยที่เฝ้าคอยให้สวรรค์พาแด๊ดดี้ของเธอกลับมา!
“คุณลุงขา คุณลุงใจดีเอาพิซซ่ามาส่งอีกแล้วเหรอคะ อุ๊ย! วันนี้มีโดนัทของโปรดมาลีด้วย น่ากิ๊นน่ากิน”
ไทเลอร์ย่อตัวลง สายตาอยู่ระดับเดียวกับหนูน้อย “ก็แด๊ดรู้ว่าหนูชอบ ก็เลยเอามาให้”
มาลียังไม่ทันฟังว่าคุณลุงขาพูดอะไร แต่คนที่ได้ยินชัดเต็มสองหูคือพิลาสินี เธอแหวใส่ทันที
“เดี๋ยวก่อนค่ะ ใครเป็นแด๊ดของมาลี อย่ามาพูดจาเหลวไหลตรงนี้นะคะคุณไทเลอร์”
“เหลวไหลหรือเปล่า คุณน่ะแหละรู้ดี”
“คุณลุงใจดีที่สุดเลยค่ะ” เด็กหญิงไม่ได้สนใจว่าผู้ใหญ่คุยอะไรกันอยู่ ส่งยิ้มแป้นให้คุณลุงขา
ไทเลอร์ยิ้มอย่างมีชัย เขากำลังดึงหนูน้อยเข้ามาใกล้ ความรู้สึกอยากอุ้ม อยากกอดทำให้ไทเลอร์อดไม่ได้ที่จะอุ้มมาลีขึ้นมาจากพื้น แต่พิลาสินีเร็วกว่ามาก รังสีเกรี้ยวกราดของคนเป็นแม่แผ่กระจายผ่านดวงตา
“เอามือออกไปจากลูกสาวฉัน” พิลาสินีแหวใส่ ทว่าเสียงทุ้มต่ำของไทเลอร์ทำให้หญิงสาวที่เข้าใจมาตลอดว่าเธอมีสิทธิ์ในตัวลูกสาวเพียงคนเดียวรู้สึกเย็นเฉียบไปทั้งตัวจากสายตาที่สาดมาราวกับรู้ทัน
“ผมเกรงว่ามาลีจะไม่ใช่ลูกสาวของคุณคนเดียวแล้วพิลาสินี” รอยยิ้มเหี้ยมๆ ที่ผุดจากมุมปากด้านขวาทำให้หญิงสาวร้อนใจดั่งไฟลน
พิลาสินีพยายามข่มความรู้สึกหวั่นเกรง ถามเสียงสั่นๆ ออกไป “มิสเตอร์เครก คุณหมายความว่ายังไง”
“ผมคิดว่ามาลีควรใช้นามสกุลเครกมากกว่า”
“คุณไทลอร์”
