ไม่รู้ว่ากฎของแรงโน้มถ่วงหรืออย่างไร โลกถึงได้เหวี่ยงให้ ธีทัศ กลับเข้ามาในชีวิต วรินทร์รัมภา อีกครั้ง เขาขอร้องให้เธอเป็นเจ้าสาวตัวแทนเพราะถูกว่าที่เจ้าสาวตัวจริงหนีงานวิวาห์อย่างกะทันหัน เธอตอบปฏิเสธในทันที แต่ก็ถูกเขาหว่านล้อม พร้อมกับทวงบุญคุณ!
วรินทร์รัมภาตกกระไดพลอยโจนเป็นเจ้าสาวที่รอวันหย่า...แต่ต้องทำหน้าที่ของภรรยาแบบจัดเต็ม อยู่ไปอยู่มาเธอเริ่มอิน โดยไม่รู้ว่าสามีจอมเจ้าเล่ห์ก็มีแผนการบางอย่างอยู่เหมือนกัน
“เด็กดื้อต้องโดนอะไรน้า ไม่ดื้อธรรมดา วุ้นแก้วดื้อกับพี่มากด้วย”
ธีทัศเอ่ยถามอย่างอารมณ์ดี ตอนแรกก็โกรธ แต่พอโดนอ้อนนิดอ้อนหน่อยก็หาย กลายเป็นอยากแกล้งเธอเสียมากกว่า พอได้โอกาส มีหรือเขาจะไม่คว้าเอาไว้ วรินทร์รัมภาน่าหยิกน่าหยอก น่าแกล้งที่สุด แต่เขาเท่านั้นที่แกล้งได้
“พี่ธันอย่าแกล้งวุ้นแก้วสิคะ”
วรินทร์รัมภานึกอยากตบปากตัวเองนักที่อนุญาตให้เขาทำอะไรก็ได้ เธอลืมไปว่าผู้ชายหื่นกามอย่างธีทัศคงคิดอยู่แต่เรื่องเดียว
“วุ้นแก้วถามพี่ว่าทำยังไงถึงจะยกโทษให้ ตอนนี้พี่หิว”
ธีทัศพูดราวกับเป็นเสือร้ายที่จ้องตะครุบเหยื่อ เธอคิดว่าเขาคงจะหิวข้าว
“ถ้างั้นก็ปล่อยค่ะ เดี๋ยววุ้นแก้วไปทำอาหารให้กิน เป็นการขอโทษที่เข้าใจพี่ผิด”
“พี่ไม่ได้หิวข้าว ตอนนี้พี่หิววุ้น...”
