เมื่อบิดาเสียชีวิตทำให้ ชอนซา เบลล่า คิม สาวสวยวัยยี่สิบสามปีต้องมารับช่วงธุรกิจโรงแรมต่อ พร้อมหนี้สินก้อนใหญ่ที่มากับเจ้าหนี้หน้าเลือด วิคเตอร์ ลี วอน บิสมาร์ค ที่รีบมายื่นข้อเสนอให้เธอ ถ้าไม่ขายหุ้นเพิ่มให้กับเขา เธอก็ต้องไปอยู่กับเขาแทน อ้าว! แล้วใครจะอยากไปอยู่ด้วยล่ะ นิ่งเป็นจับ ขยับเป็นหอม มือไวเป็นที่หนึ่งแบบเนี้ย
หน้าสวยๆ ตาใสๆ ของคุณหนูตระกูลคิมมันช่างโดนใจเขานัก แค่เห็นรูปยังแทบเพ้อ แล้วนี่ตัวเป็นๆ อยู่ตรงหน้า เขาไม่ฉวยโอกาสกับเธอก็บ้าแล้ว เฮ้อ! แก่จนปูนนี้ดันมาตกหลุมรักเด็กได้ น่าขายหน้าชะมัด!
“เราไม่ได้รู้จักกัน”
“เฮอะ!” เขาส่งเสียงพร้อมขยับกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “แต่ปฏิกิริยาคุณไม่ได้บอกว่าไม่รู้จักชื่อผมนะ”
ดวงตาสีแปลกจ้องมองร่างบางที่ยืนนิ่งกับที่ มองอย่างไรก็สวย ในภาพสวยแบบไหน ตัวจริงก็สวยเข้าไปอีกสิบเท่า กลิ่นกายที่หอมอ่อนๆ เวลาเดินผ่านหรือเธอขยับ กระตุ้นอารมณ์ความต้องการภายในใจด้านมืดของเขายิ่งกว่าอะไร
“อย่างแรกเลย ผมขอแสดงความเสียใจเรื่องพ่อของคุณด้วย” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูเห็นใจ และก้มศีรษะให้ “อย่างที่สอง จะขายหุ้นเพิ่มให้ผมไหม และอย่างสุดท้าย ถ้าไม่ขายหุ้นเพิ่มให้ผม คุณก็ควรเตรียมตัวไปอยู่กับผม”
คนฟังที่เหมือนจะรู้สึกดีในสิ่งแรกที่เขาเอ่ยและแสดงออก ต้องยืนตกตะลึงนิ่งงันไปอีกรอบกับสิ่งสุดท้ายที่เขาเอ่ย
‘ไปอยู่กับเขา!?’
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว!”
“ผมไม่ได้บอกว่าคุณเป็นโสเภณีสักนิดนะ ประธานคิม!” เสียงห้าวเอ่ย จบลงด้วยการจ้องดวงตาสีน้ำตาลไหม้นิ่ง มองเห็นความไม่พอใจชัดเจนจากเธอ
“ก็แค่...เป็นผู้หญิงของผมพร้อมๆ กับเป็นประธานคนใหม่”
