เพราะมีเหตุการณ์ผู้ก่อการร้ายจับตัวประกันในพื้นที่ที่ พันเอกชีคอาเดล บิน คัลลิฟาร์ อัลนายา ดูแล ทำให้เขาต้องเข้าไปช่วยชิงตัวประกันคืน สู้กับผู้ร้ายน่ะพอว่า แต่ต้องมาปะทะคารมกับตัวประกันสาวแสนดื้อ แองเจิ้ล หรือ ช่อฟ้า เขาละปวดหัว ชื่อเธอไม่สมกับตัวเลย เหมาะเป็นนางมารร้ายมากกว่า ปิดบังซ่อนเร้นตัวตนเก่งนัก เดี๋ยวเขาจะซักฟอกให้ขาวยิ่งกว่าผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดผ้าอีก
บอกเลยคนอย่างช่อฟ้าสู้ยิบตาไม่เคยยอมใคร อึดและถึกยิ่งกว่าผู้ชายอกสามศอก แต่ต้องมาถูกชีคโรคจิตอย่างเขาจับตัวขังไว้ เพียงสงสัยว่าเป็นสายลับ เขามันก็ดีแต่หาเหตุผลรังแกเธอ ขังได้ขังไป แต่ถ้าเธอหลุดได้ละน่าดู ผู้ชายเห็นแก่ตัว!
“แองเจิ้ล ฉันชื่อแองเจิ้ล”
“นางฟ้างั้นเหรอ อืม แต่สีผิวไม่ให้เลยนะ”
“มันเรื่องของฉัน อย่ามาวิจารณ์คนอื่นทั้งที่ตัวเองก็เป็นแค่ทหารขี้ขลาด”
“ฉันไม่ใช่ทหารขี้ขลาด”
“แล้วยอมให้ไอ้โจรบ้าพวกนั้นจับผู้หญิงมา ทำไมไม่ช่วยตั้งแต่แรก เพราะขี้ขลาดหวาดกลัวสิท่า ถึงต้องปลอมเป็นโจร อย่าคิดว่าฉันมองไม่ออก”
จบคำพูดของหญิงสาว พันเอกชีคอาเดลก็ยกมือสองข้างมาปรบให้หล่อนหลายครั้ง บังคับอูฐเข้ามาใกล้ หล่อนคงจำเขาได้ทางแววตา พออีกฝ่ายมาใกล้สาวเจ้าก็เบี่ยงหน้าไปทางอื่น
“ฉันเป็นทหาร แล้วเธอเป็นอะไร ออกอาวุธเก่ง สู้ยิบตาขนาดนี้ คงไม่ใช่แค่เด็กหลงทาง จริงไหมสาวน้อย” ยิ้มเย็น ยิ้มแค่ปาก แต่ดวงตาไม่ได้ยิ้มด้วย ยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนเธอเกร็งลำตัวเบี่ยงหลบจนเกือบตกจากหลังอูฐ
“ถอยไปสิ ฉันจะตกอยู่แล้ว”
“กลัวหรือ”
“ฉันไม่ได้กลัว แต่รังเกียจ”
