เขาใช้ความเจ้าเล่ห์ล่อลวงจนได้เธอมา เพลย์บอยชื่อกระฉ่อนอย่าง รุจินพ วัฒนาวาณิชย์ ตั้งตนเป็นคุณป๋าสายเปย์ ความยับยั้งชั่งใจหมดไปยามอยู่กับสาวน้อยนามว่า น้ำหนาว หล่อนเหมือนช็อกโกแลตหวานหอมที่มีสารบำรุงหัวใจช่วยให้สดใสซาบซ่าน นับวันสาวแรกรุ่นที่เขาเลี้ยงดูไว้ในมุมแอบๆ แบบลับๆ ก็เริ่มมีอิทธิพลต่อเขามากขึ้น จากความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด จึงกลายเป็นรักแบบจัดหนักที่แสนจะชัดเจน!
“หนูรู้ตัวว่าสถานะหนูมันไม่ชัดเจนนัก แต่หนูก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณป๋าต้องหวงหนูมากมายขนาดนี้! ถ้าหนูแสดงอาการหวงคุณป๋าบ้าง คุณป๋าจะอึดอัดไหม!”
รุจินพยืนนิ่งงันไปกับคำถามที่เด็กสาวเอ่ย ดวงตากลมโตจ้องเขาไม่กะพริบและไม่หันหลบไปไหน คิ้วเรียวก็ขมวดมุ่นจนแทบจะผูกโบได้
“แล้วหนูกล้าแสดงความหวงคุณป๋าหรือไง! เป็นหนูเองไม่ใช่เหรอที่บอกไม่ให้คุณป๋าบอกใคร! อย่าพาลนะน้ำหนาว!” เขาส่งเสียงเข้มตอกกลับไป หวังจะให้เธอถอยหนีไปเช่นทุกครั้ง หากดูคราวนี้เธอจะกลายร่างเป็นแม่เสือมากกว่าแมวตัวน้อยๆ ที่ชอบซุกซบหาความอบอุ่น
“คนที่พาลคือคุณป๋า ไม่ใช่หนู!” กมนธิดาส่งเสียงลั่นออกมาพร้อมยกมือเท้าเอวจ้องเขานิ่ง จนคนตัวโตผงะไปเล็กน้อย หรี่ตามองเธอ แต่เธอไม่สนใจอะไรแล้ว ต้องพูดกันให้รู้เรื่อง
“หนูไม่สนใจแม่แล้ว! ต่อไปถ้าหนูเห็นสาวๆ เข้ามาหาคุณป๋า หนูก็จะวีนจะเหวี่ยง เพราะคุณป๋าบอกเองว่าจะหยุดที่หนูจนกว่าจะเบื่อ แล้วตอนนี้คุณป๋าก็ไม่มีท่าทีจะเบื่อหนูง่ายๆ แถมเปย์หนูจนแทบจะล้มละลายอยู่แล้วด้วย ฉะนั้นต่อไปหนูจะหวงคุณป๋า ถ้าคุณป๋าไปยุ่งหรือมีข่าวซุบซิบกับดาราคนไหนอีก ก็คอยดูแล้วกันค่ะ!”
เด็กสาวหยุดพูดแล้วหายใจหอบ ก่อนจะสะบัดหน้า สะบัดร่างบางๆ เดินกระแทกเท้าขึ้นบันไดหนีไปชั้นบน ทิ้งให้ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ยืนเงียบ อ้าปากหวอ ดวงตาสีแปลกเบิกค้างอย่างตกใจอยู่ที่เดิม
นี่เธอได้เชื้อบ้าจากเขาไปใช่ไหม หรือจริงๆ เด็กนรกคนเดิมกำลังคืนชีพ!
