หล่อนถูกผู้เป็นแม่นำตัวมาต่อรองแทนหนี้สินที่กู้ยืมไป แรกอรุณ วัฒนาวาณิชย์ หลงใหลเจ้าของดวงตาสีฟ้าอมเทาของสาวเชื้อผสมในทันที เขายอมปลดเปลื้องหนี้สินที่มีต่อกันเพื่อได้สิทธิ์ขาดในตัว อลิซาเบธ เอนกตนันท์
ความดุดัน เอาแต่ใจของแรกอรุณสร้างความน่าเกรงขามต่อหญิงสาวผู้อ่อนต่อโลก ในขณะที่เสน่ห์อันเย้ายวนใจของเขาก็ค่อยๆ คืบคลานเข้าเกาะกุมหัวใจเธอเช่นกัน!
“ฉันขอกอดคุณหน่อยได้ไหมคะ” เสียงใสดังขึ้นอย่างเรียบร้อย ดวงตาสีสวยที่มองดูเขานิ่งๆ นั้นทำให้ชายหนุ่มกระตุกวาบในใจ
“กอด?”
“กอดเฉยๆ” เธอบอก เมื่อเห็นเขาทวนคำอย่างตกใจ
เขาถอนหายใจแรง ก่อนจะใช้เท้าดันเก้าอี้บุนวมออกห่างจากโต๊ะทำงาน ร่างบางเดินเข้าไปหาทันที
อลิซาเบธเอื้อมมือไปโอบกอดรอบคอแข็งแกร่งนั้น พลางซบหน้าลงกับไหล่เขานิ่ง อ้อมแขนใหญ่ของเขาโอบกอดเธอตอบ ผมยาวอย่างยิ่งของเธอนุ่มนิ่ม หอมกรุ่นเช่นเคย
“มีอะไร...หือ” เสียงห้าวดังขึ้นเรียบๆ มือใหญ่ลูบหลังเธอไปมาเบาๆ
“ฉันก็แค่อยากปลอบคุณบ้าง” เสียงใสตอบอ่อยๆ
นี่เธอห่วงใยเขามากขนาดนี้เชียวหรือ...
“ก็ไม่เป็นไรนี่ ฉันก็เป็นคนแข็งๆ อย่างนี้อยู่แล้วละ” เขาบอกเรียบๆ ยิ้มให้เธอน้อยๆ
