ภัทราวดี คงจะคิดว่าพยัคฆ์วายร้ายอย่าง ไทเกอร์ ลาซิโอ การ์เซีย เป็นเพียงมาเฟียหน้าโง่ ถึงได้จัดฉากวางหมากด้วยชั้นเชิงแบบเด็กๆ เพื่อลวงให้เขาตายใจ ก่อนจะเข้ามาลักข้อมูลสำคัญทางธุรกิจ
นี่หล่อนคิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆ อย่างนั้นเชียวหรือ มาเฟียอย่างเขาไม่เคยประมาทศัตรู โดยเฉพาะผู้หญิงสวยๆ ที่ซ่อนพิษร้ายเอาไว้ ไทเกอร์แกล้งปล่อยให้แมวเปอร์เซียขนปุยอย่างหล่อนลูบคมเสือร้าย และซ้อนแผนปิดประตูตีแมวด้วยความใจเย็น พลิกความได้เปรียบแล้วเป็นฝ่ายลูบไล้เจ้าแมวขนปุยเล่นบ้าง!
“ฉันไม่อยากฟัง นั่งเงียบๆ ไป ไม่ต้องกลัวหรอกว่าเธอจะไม่ได้รับโทษ”
“คุณจะฆ่าฉันอย่างนั้นเหรอคะ”
“หึ ฆ่าเหรอ ง่ายไป ฉันชอบทรมานเหยื่อ เห็นเหยื่อทรมานด้วยความเจ็บปวด มันสะใจกว่าการเหนี่ยวไกให้ตายเร็วเป็นไหนๆ” น้ำเสียงเย็นเยียบบาดหัวใจราวกับถูกคมมีด มั่นใจว่าคนอย่างเขาเลือดเย็นพอจะทรมานเธอ
“คุณมันเลือดเย็น”
“คนเรา ถ้าไม่ถูกกระทำก็จะไม่โต้ตอบ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องทรมาน ฆ่าฉันเถอะ ฉันยอมตาย” สาวเจ้าเชิดใบหน้าอย่างถือดี ได้ยินเสียงระเบิดหัวเราะของอีกฝ่ายดังก้องเข้ามาในหู
“ทำใจให้สบาย เธอจะได้ลิ้มลองความเจ็บปวดในแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน มันน่าสนุกออก” ไทเกอร์หัวเราะอย่างผู้กุมชัยชนะ
“คนร้ายกาจ”
“กลิ่นคาวเลือดมันหอม ฉันชอบที่จะได้ดม มันคงดีถ้าเป็นเลือดของเธอ”
คนฟังหนาวสะท้าน ร่างกายเย็นยะเยือกไปถึงในอก มองอีกฝ่ายเหมือนเขาเป็นปีศาจมากกว่าจะเป็นเสือ
