ลูเชียส เรแกน เฟย์ นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และซีอีโอหนุ่มเจ้าของกิจการห้างสรรพสินค้าขนาดยักษ์ ที่เผลอไปปันใจให้ แพรพลอย ลูกสาวของเพื่อนสนิทตั้งแต่แรกเห็น อสรพิษร้ายยากจะควบคุมตนเองไม่ให้ออกฤทธิ์ยามอยู่ใกล้กระรอกน้อยอย่างเธอ แต่ก็ต้องแสร้งเป็นคุณอาลูซที่แสนดีให้หญิงสาวตายใจ และเมื่อโอกาสมาถึงตัว มีหรือเขาจะไม่รีบรับไว้ อาลูซคนนี้จะทำทุกทางให้แพร์รี่น้อยเป็นของเขาด้วยความเต็มใจ!
“ถูแค่ตรงนั้นจะสะอาดหรือ”
“แค่หลังของคุณ แพรก็ปวดแขนแล้วนะคะ ตรงไหนแพรเอื้อมไม่ถึงคุณก็ถูเองบ้างสิ” แพรพลอยบ่นอุบอิบแก้เขิน นึกก่นด่าตัวเองในใจที่สุดท้ายก็ยอมทำตามที่ลูเชียสบอกอีกแล้ว ชาตินี้ทั้งชาติเธอคงไม่ได้เกิดมาเพื่อขัดใจใครเลย
“ถูไม่เป็นทิศเป็นทางเลยแพร์รี่”
“ก็...ฟองเยอะ แพรมองเห็นไม่ค่อยถนัดนี่คะ”
“ให้ฉันล้างฟองออกหรือเปล่า”
“ไม่ต้องค่ะ!” หญิงสาวร้องห้าม ทว่าเมื่อเงยหน้ามองกลับพบว่าลูเชียสเอาแต่ยิ้มกริ่ม เห็นแล้วมันน่าโมโหที่สุด ที่เขาจงใจหลอกให้เธอกลัวเขาอีกแล้ว
“แล้วตรงนี้เอื้อมไม่ถึง?”
“ว้าย!”
ไม่พูดเปล่า ลูเชียสดึงข้อมือบางไปหาตัว แนบลงบนแผงอกแกร่งและหน้าท้องแข็งแรง แพรพลอยหน้าเห่อแดงไปถึงหู ยิ่งฝ่ามือน้อยของเธอสัมผัสเขามากเท่าไร ตัวเธอก็ยิ่งอิงแอบอยู่บนหลังของเขาแนบแน่นขึ้น
“ปล่อยนะคะ แพรเปื้อนหมดแล้ว”
“เปื้อนก็อาบเลยสิ” ดวงตาสีน้ำเงินฉายแววเจ้าเล่ห์ “ที่ในอ่างก็ว่างอยู่”
“เดี๋ยวคุณอาบเสร็จแล้วแพรค่อยอาบทีหลังค่ะ” หญิงสาวเอ่ยละล่ำละลัก ใจหนึ่งเริ่มร้องหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อะไรก็ได้ช่วยให้เธอรอดพ้นจากเงื้อมมืองูเหลือมตัวนี้ทีเถอะ ก่อนที่เขาจะลากเธอลงไปกินในน้ำ ซึ่งแบบนั้นคงไม่ดีนัก
“ทำไมต้องทำอะไรให้มันยุ่งยาก”
“กรี๊ด! อย่าหันมานะ คนบ้า!”
